Filip Santy (63) kreeg onlangs een gouden medaille. Hij is 50 jaar muzikant in de Aalbeekse Harmonie, waar hij ook al sinds 2015 voorzitter is.
Als jonge muzikant van 13 jaar begon Filip Santy in 1971 in de jeugdharmonie van Aalbeke te spelen. Filip is even oud als de jeugdharmonie die startte in zijn geboortejaar 1958.
Hoorn
“Mijn vader Arsène was trompettist en zat in het bestuur van de harmonie”, begint Filip. “Voor de muziekschool in Aalbeke begon gaf mijn vader trompetles aan jonge gasten.”
Meester André Verleye was in Aalbeke een voortrekker van de muziekschool. “Hij cumuleerde zijn lesopdracht, het directeurschap en het geven van muziekles. Dat was in de tijd dat meesters vooraanstaande personen waren. Ook meesters Louis Corne, Edmond Soenen en Wilfried Desramault waren actief in ‘het muziek’ van Aalbeke. Dat had een impact en zij waren voor ons een voorbeeld. Jongeren konden ook enkel maar voetballen, naar de Chiro of naar ’t muziek gaan. Het stukje Kajotterswerking was al verdwenen in de jaren ’60-’70.”
Eerst begon Filip als slagwerker. “Toen bepaalde meester André wat hij nodig had in zijn muziek en aangezien de zoon van Arsène Santy begon net toen er een nieuwe leraar voor slagwerk in de muziekschool kwam, was mijn instrument bepaald, het werd slagwerk. Later kwam er een leraar voor hoorn en ik mocht hoorn leren spelen. Ik ben dat altijd blijven doen. Het instrument zelf is wel veranderd in de loop der jaren. Ik begon nog met een ‘oude brok’ van een instrument die waarschijnlijk de oorlog nog ‘overleefd’ had.”
Secretaris
In de Aalbeekse muziekschool zijn er volgens Filip altijd goede leerkrachten geweest. “Er werd veel talent ontdekt en velen konden doorgroeien.”
Filip vertelt ook dat er eind de jaren zestig een revolutie kwam bij de jongeren van ‘het muziek’. “Daardoor werden wel een aantal dingen in beweging gebracht en kreeg de jonge generatie meer inspraak.” Daardoor kwam Filip al in 1975 in het bestuur van de harmonie. “Dan begon ik als secretaris van de jeugdharmonie te functioneren en geleidelijk nam ik meer en meer over van secretaris van de harmonie Louis Corne die dan enkel nog het penningmeesterschap bleef opnemen.”
Via meester André werd Filip ook meegesluisd naar Muziekbond Flandria West-Vlaanderen. “Dat was de provinciale afdeling van het Koninklijk Muziekverbond van België.” Filip werd bestuurslid in deze provinciale afdeling. Hij was ook een aantal jaren nationaal secretaris-generaal van het muziekverbond op Vlaams niveau, dit als vrijwilliger.
Loopbaan
Filip begon in 1976 zijn studies Geschiedenis aan de Kulak en van 1978 tot 1981 studeerde hij in Leuven. Nadat hij afgestudeerd was kon Filip voor enkele maanden naar Rome voor onderzoek in de Vaticaanse archieven.
Filip werkte 13 jaar bij KADOC, een archief- en documentatiecentrum van KU Leuven. “Ondertussen was ik in 1994 gemeenteraadslid geworden in Kortrijk. Toen er een vacature kwam op het Postuniversitair Centrum van Kulak ben ik naar daar overgestapt. Na zeven jaar werd ik door Bart Caron – toen kabinetchef van de minister van Cultuur – aangesproken om mee te werken aan de fusieoperatie van de toen nog vijf koepels van muziekverenigingen en werd ik in 2002 algemeen directeur van Vlamo. Dat bleef duren tot ik in 2010 schepen werd in Kortrijk.”
Nu werkt hij 2,5 dagen per week voor TUA-West.be, dat als agentschap van de provincie economische vernieuwing in West-Vlaanderen wil stimuleren door een nauwere samenwerking tussen de universiteit, hogere scholen en de economische wereld. Hij werkt ook een dag voor het archief en de bibliotheek van de Stichting de Béthune. De dagen waarop Filip vrij is, is hij bezig met verenigingen en besturen.
Filip heeft nooit iets gedaan tegen zijn goesting. Ondanks het beroepsmatig switchen bleef de harmonie de rode draad in zijn leven. “Enkel de periode van drie maand dat ik in Rome werkte speelde ik geen muziek. Anders speel ik al 50 jaar non-stop. Het is mijn hobby van kinds af aan en ik zal het wellicht blijven doen tot het echt niet meer gaat.”
Naast de harmonie is Filip ook betrokken bij De Leiegouw en is hij voorzitter van het schoolbestuur van het Guldensporencollege. Hij werkt verder ook mee aan dorpskrant ’t Aaltje, is in het bestuur van het OC van Aalbeke en in Beweging.net. “Het is nog altijd een droom om een boek te schrijven over de geschiedenis van Aalbeke, maar daar is veel onderzoek voor nodig en ik moet er de nodige tijd voor hebben.”
Evoluties
Als historicus bekijkt Filip ook graag de evoluties binnen de harmonie. “Vroeger bepaalde de meester welk instrument je zou spelen. Dat had voordelen maar zette sommigen in de verkeerde richting, waardoor ze stopten. Nu is men misschien wel té vrij, hoewel muziek spelen een inspanning vraagt. Je moet naar de muziekschool gaan en repetities meevolgen. Het is niet zo vrijblijvend.”
In de leeftijdsopbouw binnen de harmonie zag Filip wel moeilijke momenten. “Jongeren haken het vaakst af als ze puberen of als ze naar het hoger onderwijs gaan.”
“Het is een uitdaging voor besturen veel tijd te besteden aan jeugdbeleid. Je moet altijd zorgen dat iedereen – en vooral de jeugd – zich amuseert in de vereniging. Dat is ons altijd goed gelukt. Onze sterkte is een heel sterk jeugdbeleid en een jong bestuur. Dat is mede door de revolutie in de jaren zestig gekomen. Je moet vrijheid durven geven aan de jeugd om verantwoordelijkheid te nemen, zodat ze er mee voor zorgen dat de vereniging goed draait.”
De Harmonie
Vanaf de Mini’s tot de volwassenen telt de harmonie momenteel zo’n 120 muzikanten. “De harmonie zelf heeft een bezetting van zo’n 85 mensen, waar we heel gelukkig mee zijn.”
Filip hoopt om snel weer te kunnen repeteren. “We hadden het geluk nog net ons maartconcert te kunnen brengen de week voor de lockdown van 13 maart 2020. Iedereen was er zeer ongelukkig over toen de week erop alles stil gelegd werd. Toen we weer mochten repeteren was er een extra complicatie naast corona, nl. dat ons vast repetitielokaal te klein is en dat het OC in Aalbeke dicht ging voor een grondige verbouwing. We moesten uitwijken naar OC De Lange Munte in Kortrijk, wat praktisch wel voor wat problemen zorgde, zoals het organiseren van een hele verhuis van instrumenten en omdat veel leden nu hun auto moesten nemen om naar de repetities te komen.”
Filip Santy (copyright foto Els Deleu)
Plannen
Filip kende drie voorzitters voor hij zelf deze functie opnam. “Georges Decruyenaere is gestart met het ontwikkelen van internationale contacten. Ik kon hem helpen bij verbroederingen en reizen. Georges was sinds 1969 de derde voorzitter van de harmonie en werd in 1978 opgevolgd door Jozef Neirinck. Na Jozef kwam Karel François, Filips voorganger. “In 2015 nam Karel François ontslag als voorzitter van de harmonie en heb ik het overgenomen.”
Voor dit jaar hoopt Filip dat het maartconcert kan doorgaan. “We denken nu aan een andere formule, samen met onze mini’s en de jeugdharmonie. Daarvoor moeten we wel zo snel mogelijk opnieuw kunnen repeteren, vooral ook in functie van onze deelname aan een concertwedstrijd in Riva del Garda in Italië begin april…
Net zoals vorig jaar pakt de harmonie op zondag 20 maart uit met een Lasagneverkoop aan huis.
