Marleen Vanhee (61) uit Kuurne nam net voor de herfstvakantie afscheid van Spes Nostra in Heule. Ze gaf 41 jaar les.
Marleen woont met haar man in Kuurne maar ze is afkomstig uit de Mellestraat in Heule. Ze was nog eerste en tweede eredame op de Tinekesfeesten.
Marleen is handelsregentes. Ze studeerde aan het toenmalig Technisch Instituut O.L.V. in Gent, de voorloper van de Arteveldehogeschool. Tijdens haar eerste schooljaar, dat was in 1980-1981 deed ze verschillende interims in O.L.V. van Bijstand in Kortrijk. “Ik was daar oud-leerling en had er Handel gevolgd. Deze richting werd toen niet aangeboden in Heule waar ik woonde.”
“Na het eerste jaar lesgeven ben ik heel West-Vlaanderen rondgegaan om scholen te bezoeken.” Het tweede jaar startte Marleen met twee uren in Spes Nostra in Heule. Deze combineerde ze met interims in twee verschillende scholen in Roeselare. Het jaar erop kon ze al vijf uur les geven in Heule. Ze woonde toen in Bavikhove en combineerde haar uren in Heule twee jaar lang met uren in een school in Poperinge. “Telkens verhoogden mijn uren in Heule en het vijfde jaar kon ik volledig in Spes Nostra Heule lesgeven.”
Marleen gaf handelsvakken. Ze gaf nog dactylo ook maar de laatste jaren was het vooral boekhouden dat ze doceerde in de richting Handel en Handel Talen. Haar loopbaan duurde 41 jaar waarvan 40 jaar in Spes Nostra in Heule, hetzij in het begin slechts enkele uren.
Evolutie
Marleen ondervond een grote evolutie in al die jaren. “Ik gaf nog dactylo op een gewone typmachine, daarna op een elektronische typmachine, en van tekstverwerking ging het naar de computer waar ik begon met WordPerfect en daarna Word. Nu zit informatica verweven in alle lessen. Het werd constant bijscholen”, zegt ze.
“er is niets wat ik niet zal missen!”
Marleen weet nu al dat er niets is wat ze niet zal missen. “Je mag natuurlijk niet je uren tellen, maar ik deed mijn werk graag. Mijn man is zelfstandig en heeft ook geen nine-to-five job. Ik was ondertussen ook aan het werk. Dat de leerlingen mondiger zijn dan vroeger is normaal, ze moeten anders zijn want ook de maatschappij is veranderd. Ik heb er geen problemen mee gehad. Je moet als leerkracht natuurlijk sterk in je schoenen staan.”
Het afscheid nemen zorgt voor een dubbel gevoel bij Marleen. “Enerzijds heb ik altijd graag les gegeven – op het einde gaf ik 4/5 les – en dat valt nu plots weg.
Anderzijds heb ik de kans om te stoppen en kan ik meer mijn kinderen helpen. Ik heb vijf kleinzonen, en ik kan hen – naast hen opvangen tijdens de vakanties – nu ook eens afhalen van school. Ik krijg ook wat meer tijd voor mezelf om eens een boek te lezen. Misschien volg ik nog kooklessen. Ik zal ook weer eens kunnen bakken, wat ik de laatste tijd niet meer deed. Ik wil ook een beetje sporten en meer fietsen. Mijn man is zelfstandig en moet regelmatig naar het buitenland. Nu zal ik kunnen meegaan. Veel hobby’s had ik tot nu toe niet, maar ik zal er wel vinden!”
Marleen is alvast van plan naar Ex-Spes te blijven gaan in november. Ze zat in het comité om deze reünie voor te bereiden.
Eervol stoppen
Tijdens haar laatste les werd Marleen door de directeur verrast. “Ze hadden mijn kinderen op school uitgenodigd. Ook één van mijn kleinkinderen was mee. Toen ik buitenkwam hadden alle leerlingen aan wie ik les gaf een erehaag gevormd. Het deed deugd en het was een mooi afscheid.
Sinds maandag werd Marleen vervangen als leerkracht Bedrijfseconomie in het derde jaar Bedrijfswetenschappen en Bedrijf en Organisatie en vierde jaar Handel en Handel Talen. “Ik ben tevreden dat er iemand gevonden werd in mijn plaats. Het is zo jammer dat ze bijna niemand meer vinden die les wil geven.” Marleen was de laatste twee maanden nog druk in de weer, want er werd net dit schooljaar in het derde jaar met een totaal ander leerplan gestart. “Ik heb dat met plezier gedaan en me nog sterk ingezet. Ik wou op een eervolle manier stoppen”, besluit ze.