In Vrije Basisschool Spes Nostra in de Schoolstraat in Heule werd vorige week een afscheidsfeestje georganiseerd voor juf Mieke Declerck (61) die met pensioen ging.

Mieke werd vorige week woensdag samen met haar man thuis opgehaald met een riksja. Er was een afscheidsmoment met collega’s, oud-collega’s, Miekes klas en het volledige zesde leerjaar. ’s Middags was er een apotheose op de speelplaats en kwamen ook Miekes kleinkinderen nog op bezoek.

Mieke

Mieke Declerck groeide op in Heule, waar ze woonde tot in 1986. Dan verhuisde ze naar Bissegem. Ze is getrouwd met Bart Lesage. Het gezin telt met Sara en Jonas twee kinderen en ondertussen zijn er met Ceriel, Jeanne, Nel en Klara ook twee kleinkinderen. “De onderwijsmicrobe zit in ons gezin. Mijn man geeft les in Hogeschool VIVES en moet nog één jaar werken. Dochter Sara geeft ook les in VIVES en zoon Jonas staat in het middelbaar in Spes Nostra Kuurne. Ook mijn schoondochter staat in het lager onderwijs in VLS De Tandem in Bissegem. Enkel mijn schoonzoon werkt in een andere sector.”

Mieke liep zelf school in Heule. “Voor het kleuter gingen mijn vier broers en ik naar de Steenstraat. Het lager deed ik in de Koffiestraat waar de meisjesschool was. Mijn broers kwamen hier in de Broederschool. Dat was toen de jongensschool.” Na het middelbaar in Spes Nostra in Heule volgde Mieke haar 2-jarige opleiding Onderwijs aan de Normaalschool H.Familie in Tielt. “In 1981 kwam ik hier als 20-jarige binnen. Ik maakte een hele geschiedenis van de school mee. Ik startte in de Broederschool, die een jongensschool was maar al na een drietal jaar gemengd werd. De laatste 10 jaar was er een herstructurering en was de bovenbouw – het vierde, vijfde en zesde leerjaar – gevestigd in de Schoolstraat en werkte Mieke in VBS Spes Nostra Lager. Ze kon haar hele loopbaan op dezelfde locatie in de Schoolstraat blijven lesgeven.

Mieke startte in het vierde leerjaar waar ze 6 jaar les gaf, dan stond ze 23 jaar voor het vijfde leerjaar en de laatste 12 jaar deed ze het zesde leerjaar.

“Ik zou het onmiddellijk opnieuw doen”

“Het kriebelde al vroeg in mij om juf te worden en dat idee is nooit weggegaan, ook niet bij het bepalen van mijn studiekeuze. Ik zou het ook onmiddellijk opnieuw doen. Ik vind het heel boeiend om kinderen iets bij te leren.”

Mieke vond het altijd belangrijk dat de kinderen zich goed voelden in de klas. “Als je naar buiten kan gaan met je klas werk je aan de klassfeer en de groep.” In 1984 startte ze samen met meester Aurèle de bosklassen voor het vierde leerjaar op. “Die gaan nog altijd door in de Lork in Kemmel. Ze deed in het vijfde leerjaar ook lang de sportklassen samen met meester Luc. Samen met team 6 startte ze vijf jaar geleden de zeeklassen voor het zesde leerjaar op. “Het is leuk om dergelijke activiteiten te doen met de kinderen. Je leert hen op zo’n momenten op een andere manier kennen en omgekeerd ook.”

Evolutie

Mieke begon haar loopbaan voor de klas met krijt en een bord en de kinderen kregen boeken, blaadjes of een schrift. Er was ook een stencilmachine en er kwam dan een kopiemachine. “Je bracht je didactisch materiaal zelf mee om in de klas te zetten en te tonen. Dan kwam er een klascomputer en later een computerklas waar de leerlingen af en toe een uurtje computerles kregen. De laatste tien jaar ging de digitalisering echt snel. Nu is er een digitaal bord in de klas, waar we meteen alles bij ons hebben en de kinderen werken met een chromebook. De kinderen krijgen ook digitale taken en ze kunnen werken op digitale platforms. Dan hadden we natuurlijk ook de Covidperiode waar de kinderen van thuis uit les kregen. Ik kreeg gelukkig altijd veel steun van mijn jongere collega’s. Ook ‘Team 6’ – het team van het zesde leerjaar op school – is een sterk team dat goed samenwerkt.” Mieke gaf de laatste vier jaar halftijds les. Samen met haar duo-collega Stephanie Grymonprez was er een hele goede klaswerking.

“Het actieve zal ik missen”

“Ik heb mijn werk gedurende mijn hele carrière tof gevonden. Elk jaar waren er nieuwe kinderen. Ik vond het boeiend om 10 maanden met een groep kinderen te werken en telkens hun talenten en vaardigheden te ontdekken en hen zover te krijgen dat ze konden resultaten boeken. Onze job is nooit eentonig!”

“In het onderwijs sta je ook zelf nooit stil. Je leert nieuwe dingen bij en zit mee in de evolutie van alles want er verandert natuurlijk veel. Ik denk dat ik me 41 jaar ingezet heb in het onderwijs. Het is goed geweest. Natuurlijk zal ik het actieve en de sociale contacten wel missen. We werkten hier in een sterk, jong, bruisend en dynamisch team waarin ik me altijd heel goed gevoeld heb.”

Vrije tijd

Mieke is blij dat ze actief kan stoppen en niet moest het gevoel hebben dat het lastig was om te werken. Ze werkte altijd heel gestructureerd. “Ik zal nu eerst vakantie nemen. Ook mijn gezin is nu met vakantie. Vanaf augustus begin ik normaal gezien weer te denken aan het klaarzetten van mijn klas. Dat zal nu niet meer moeten.” Mieke is niet van plan om haar vrije tijd nu volledig vol te boeken. “Ik wil eerst gewoon ondervinden welke vrijheid ik nu krijg. Ik zal wel actief blijven qua beweging en zal dus wel fietsen en wandelen. Ik lees ook graag boeken en hou van koken. De kleinkinderen komen natuurlijk op de eerste plaats. Hulplijn mammie is open”, lacht Mieke.

“De school zal altijd wel een beetje in ons gezin blijven. Bart zal volgend schooljaar ook nog de examenperiode hebben. Ik zal ook altijd blijven volgen wat er gebeurt met het onderwijs.”

Mieke denkt dat activiteiten tijdens het pensioen zoals uitstapjes en eens een citytrip meer zullen komen als Bart ook thuis is. “Het zal wel makkelijker zijn om eens tijdens weekdagen af te spreken met vriendinnen die ook met pensioen zijn.”

Mieke is altijd wel met iets bezig en creatief blijven zegt haar ook iets.