Op vrijdagnamiddag 7 april vierde de Kortrijkse Marie-Louise Ledoux samen met haar familie haar 100ste verjaardag in het woonzorgcentrum Sint-Carolus in Kortrijk. Ze werd er ook in de bloemetjes gezet door schepen Stephanie Demeyer.
Marie-Louise, die op 7 april 1923 in Kortrijk geboren werd, was de oudste dochter in het gezin van schrijnwerker Richard Ledoux en naaister Ivonne Goethals. Haar jongere broers Raoul en Gilbert zijn al overleden.
Marie-Louise bood tijdens haar jeugd vooral hulp in het huishouden thuis. Ze was ook verantwoordelijk voor het bezorgen van de afgewerkte bestellingen van haar moeders naaiatelier.
Tijdens de oorlog had het gezin het niet gemakkelijk. Samen met haar vader ging Marie-Louise vaak op zoek naar eetwaren op de buiten.
De liefde
Op 21 februari 1944 trouwde Marie-Louise met Jaak Salembier. Ze had hem gezien aan het station toen hij terugkwam uit krijgsgevangenschap en hij was haar opgevallen omdat hij mager en fragiel was, hij was toen in slechte gezondheid. Iets later herkende Marie-Louise hem toen ze tijdens het leveren van één van de bestellingen in de Nieuwstraat voorbijkwam en de vonk sloeg over.
Na het huwelijk namen Marie-Louise en Jaak hun intrek op de Casinoplaats, maar daar werden ze al snel uitgebombardeerd. Dan trok het koppel in bij de ouders van Marie-Louise in ‘Den Boulvaar’ op Overleie. Na de oorlog gingen Marie-Louise en Jaak bij een alleenstaande tante in de Nieuwstraat wonen. Dat bleek een onhoudbare situatie en Marie-Louises schoonvader zorgde voor een woning in de Doorniksesteenweg in Kortrijk. Ze woonden er graag naast het café en duivenlokaal ‘De Blauwe Witte Penne’ van Agneske, bij wie Marie-Louises ’s namiddags op koffieklets ging toen het kalm was in het café.
In 1962 verhuisden Marie-Louise en Jaak naar een herenhuis op de Marie-Joséplaats, in een kalme buurt. Bij de familie Luyten in de buurt hadden ze al een televisie en daar mochten Marie-Louise en haar gezin naar ‘Schipper naast Mathilde’ kijken. Uiteindelijk kwam er ook bij Marie-Louise en Jaak een televisie.
Werk en hobby’s
Marie-Louise was gezelschapsdame bij de familie van dokter Vandemeulebroucke.
Ze hielp ook in het huishouden bij haar broer Raoul die vrijgezel was en bij haar mama.
De hobby’s van Marie-Louise waren dus wassen, strijken, schuren, dweilen, stofzuigen, koper poetsen, kousen stoppen,… en nog veel meer.
De maandag was de dag van Marie-Louise, toen ging ze ’s namiddags op stap naar de stad. Ze ging eerst bij patisserie Vanneste een ‘pateeke’ eten, ‘deed dan een cinema’ke’ en kuierde daarna langs de etalages. Dan ging ze naar huis voor het avondmaal en als er nog een interessante film was ‘deed ze nog een cinema’ke’. Na de vertoning werd Marie-Louise afgehaald door haar man, die verzekeraar was.
Het gezin
Er werden drie kinderen geboren in het gezin van Marie-Louise en Jaak, nl. Percy (getrouwd met Christelle), Christian (+) en Catherine (weduwe van Stefaan, en hertrouwd met Daniel).
De kleinkinderen zijn Glendra (gehuwd met Rainer), Kervin, Joyce (gehuwd met Bruno) en Guillaume (gehuwd met Tessa). Emma, Lea en Louise zijn de drie achterkleinkinderen, kinderen van Joyce en kleinkinderen van Catherine. Zij vormen dus drie keer een viergeslacht met Marie-Louise. Bij Guillaume en Tessa wordt nu het vierde achterkleinkindje van Marie-Louise verwacht.
Jaak overleed in november 1966. Door zijn krijgsgevangenschap had hij een wankele gezondheid. Marie-Louise sloeg zich er door en kon met haar gezin verhuizen naar haar eigendom in de Parkstraat, die nu Wandelweg geworden is. De verbouwingen werden er gerealiseerd met de technische en materiële steun van nonkel Frans van de firma Callewaert.
Het noodlot
Toen de mama van Marie-Louise (Marraine voor de familie) niet meer zelfstandig kon wonen trok ze bij Marie-Louise in in de Wandelweg. Marraine overleed er in 1977.
In 1998 sloeg bij Marie-Louise het noodlot nog eens toe toen ze haar zoon Christian – die vrijgezel was en bij haar inwoonde – op een morgen levenloos in zijn bed vond. Dat was een zware klap, maar Marie-Louises sterk karakter sleurde er haar weer bovenop.
Als weduwe kon Marie-Louise rekenen op de morele en materiële steun van Albert Herman, die sedert het krijgsgevangenschap een goede vriend van Jaak was. Het werd uiteindelijk een LAT-relatie, maar wéér sloeg het noodlot toe en Marie-Louise moest ook Albert afgeven aan de gevolgen van een ziekte.
Overval
Toen het huis in de Wandelweg te groot werd verhuisde Marie-Louise naar een assistentiewoning in de residentie Guido Gezelle 2 van het woonzorgcentrum Sint-Carolus. Daar werd ze in 2013 het slachtoffer van een overval met geweld. Na operaties, 2 hersenbloedingen en een tijdje in coma herstelde ze relatief, maar er bleef fysieke en morele schade. Na het ziekenhuisverblijf na de overval nam Marie-Louise haar intrek in het woonzorgcentrum Sint-Carolus. Ze heeft het soms moeilijk om nu hulpbehoevend te zijn, want ze is altijd heel zelfstandig geweest. Toch blijft ze zich kranig houden.
