Woensdag 31 januari was de laatste werkdag van juf Ingrid Tavenier (63) in VBS De Watermolen in Heule. De hele voormiddag namen de verschillende klassen afscheid.
Nadat juf Ingrid opgehaald werd voor een ontbijt, mocht ze voorlezen voor de kleuters. “Er mag van juf Ingrid zeker gezegd worden dat ze ‘taal’ binnenbracht in de school”, zegt directeur Jo Vermeulen. Juf Ingrid is altijd met taal bezig geweest. “Het liet op vele leerlingen een indruk na, zelfs nog na tientallen jaren”, aldus de directeur.
Juf Ingrid reageert bescheiden dat dat allemaal niet zo groots is. “Ik lees gewoon graag en veel. Wat je graag doet, breng je natuurlijk over uit enthousiasme. Het plezier van het lezen is altijd mijn ding geweest, maar ik heb bv. ook graag wiskunde gegeven. Ik gaf gewoon graag les.”
Ingrid
Ingrid groeide op op de ‘Haantjeshoek’ en verhuisde later naar de Steenstraat in Heule. Nu woont ze in Bissegem. Ingrid is de echtgenote van Lieven Demunter en de mama van Nora en Bram. Nora heeft een zoontje Jeff, voor wie Ingrid op maandag zorgt. “Dan is het Jeffkesdag”, glundert ze.
Aan de normaalschool van Sint-Amandsberg studeerde Ingrid voor onderwijzeres. Na het afstuderen vond ze niet onmiddellijk werk. “Het was in de periode dat er niet zoveel werk was in het onderwijs. Ik deed verschillende – soms korte – interims, onder meer in de Broederschool en in de Meisjesschool in Heule, en ook korte tijd in Kortrijk.”
Dan kon Ingrid in het tweede leerjaar in De Watermolen beginnen les geven. “Directeur Johan nam me aan op mijn verjaardag”, weet Ingrid nog. “Ik stond bijna voor alle leerjaren, enkel het vierde en het eerste gaf ik geen volledig jaar.”
Ingrid had ook drie directeurs gedurende haar loopbaan in VBS De Watermolen, na Johan kwam Joost en daarna Jo.
Sedert haar 55ste werkte Ingrid halftijds. Een paar jaar geleden kreeg ze de kans om vervangingen te doen in alle klassen. “Ik werkte ook individueel met kinderen als dat nodig bleek en hielp ook met anderstalige kinderen.” Ingrid deed die zorg ook bij peuters en kleuters. “Daar was ik niet echt op voorbereid en het was een serieuze uitdaging, maar ik vond het zalig om te doen. Je ziet de oogjes van de kinderen blinken, en als je eens een slechte dag hebt, maken de kinderen die onmiddellijk weer goed!”
Pensioen
Nu Ingrid met pensioen is, heeft ze de vrijheid om te doen wat ze zelf wil en kan ze ook wat meer uitslapen.
“Iemand die al eerder met pensioen is, zei me dat het was alsof ze in een snoepwinkel staat en alles eens wil proeven. Wel, dat gevoel heb ik ook”, stelt Ingrid. “Vroeger moest ik mijn momentjes stelen, en nu zal ik ze sowieso hebben.”
Ingrid volgt al Italiaanse les en gaat naar de academie. Zoals we eerder in dit artikel meldden leest ze ook heel graag. “Dat zal ik nu nog meer kunnen doen. Ik houd ook van een koffieklets. Ik zal nu ook nog meer kunnen bezig zijn met mijn familie en genieten van mijn kleinzoon!”
“Ik zal natuurlijk mijn collega’s, de kinderen en hun spontaniteit missen. Dat zijn de kleine dingen die je vrolijk maken.”
Laatste werkdag
Ingrid wou een sober afscheid. Ze had zelfs haar boekentas mee op haar laatste schooldag. “Ik zou een spellingles geven en straks nog een verhaal vertellen in het eerste leerjaar”, zegt ze.
Ingrid werd opgehaald en kon ’s morgens genieten van een ontbijt. Daarna mocht ze een verhaaltje voorlezen voor de kleuters.
Ze kon nog haar verhaal gaan voorlezen en mocht dan een tentoonstelling openen in een vleugel van de Sint-Godelievekerk.
De tentoonstelling werd gemaakt door de verschillende klassen van de lagere school. Alle bouwstenen van het muzische waren in de tentoonstelling verwerkt.
Ingrid had een groot hart voor het muzische. Er was zelfs een filmpje van het tweede leerjaar met schaduwdans op klassieke muziek. “We weten dat Ingrid vooral van klassieke muziek houdt”, luidt het bij haar collega’s.
Na de laatste schoolbel op woensdagmiddag, volgde er nog een aperitief met de collega’s.
