Geert Clarysse uit Ledegem, die op 3 februari 61 werd is aan zijn laatstse schooljaar op Guldensporencollege Engineering bezig. Hij gaat op 1 september met pensioen. Geert sluit af als Technisch Adviseur voor de afdelingen Mechanica en Garage.

Geert groeide op in Ledegem en is oud-leerling van het VTI van Roeselare waar hij een A2 Mechanica met specialisatie automatisatie en regeltechniek haalde. Na zijn legerdienst kon hij aan de slag bij Bekaert Engineering in Ingelmunster. Na een jaar werd hij CNC-operator bij Boucherie in Izegem, waar ze machines maakten om borstels en tandenborstels te maken. Hij werkte daar 3,5 jaar heel graag, maar hij was een oud-KSA-er en droomde er van om in het onderwijs te stappen en volgde ondertussen zijn GPB-opleiding, beter gekend als de D-cursus om les te geven.

Respect

In 1985 begon Geert in de VIBO, dat later BuSo De Kouter in Kortrijk werd. Hij gaf er beroepsgerichte vorming in het tweede en derde jaar. Hij gaf metaal en lassen. “Na drie jaar werd er op die school een bakkerijafdeling opgericht, en sommige technische leerlingen kozen voor die nieuwe richting. Er waren geen uren meer genoeg maar ik had dan het geluk om in 1988 in het VTI in Kortrijk te kunnen lesgeven.” Geert doceerde theoretische mechanica en technisch tekenen in de IW-richtingen en hij stond ook in de tweede graad BSO om er zowel theorie als praktijk te geven. “Ik was telkens klastitularis van het derde BM (Beroeps Mechanica). Ik heb dit heel graag gedaan. In de jaren tachtig en negentig waren er telkens hele grote klassen van 28 tot 32 leerlingen.” Geert gaf in die jaren ook zeven jaar een aantal uren les in het VTI in Harelbeke. “Ik had er parallelle klassen.”

“Ik heb me altijd een vaderfiguur gevoeld voor die mannen. Ik respecteerde hen en kreeg ook veel respect terug. Toen men me in 2005 vroeg om technisch adviseur te worden, heb ik toch met pijn in het hart het lesgeven en de klas moeten loslaten. Het was iets heel anders. Het contact met de leerlingen verminderde. Toen ik geen les meer gaf ging ik nog een paar jaar mee als kok bij de Driedaagse naar de Ardennen. Ook met het VTI Harelbeke waren er uitstappen. Zo ging ik de eerste week van de vakantie mee met de leerlingen die het wilden naar Barvaux. Mijn vrouw ging toen mee om te koken.”

Vrienden

Toen Geert technisch adviseur werd was hij samen met Alex Vandewalle verantwoordelijk voor de afdelingen Mechanica. “In 2013 ging Alex bij de technische dienst werken en bleef ik alleen over. Ik kreeg er ook de afdeling Garage bij.”

Alex en Geert en veel andere collega’s zijn nog altijd vrienden. “Hier op school heerst een cultuur om nu en dan ’s avonds eentje samen te drinken. Er worden dan veel plannen gesmeed om op school iets te doen. Zo spraken we er nog af om samen een lokaal te schilderen of andere zaken op vrijwillige basis te doen. Met enkele (oud)-collega’s hebben we met Club 7 zelfs een wandelclubje. De school was ook gekend voor de Sint-Elooisviering op school. Dan mochten de vrouwen mee. Ik heb me daar ook jaren voor ingezet.”

Opvolging

Geert blikt al heel tevreden terug op de voorbije jaren. “In het onderwijs had ik het voorrecht om veel mensen te leren kennen die ik anders nooit zou kennen, zoals jongeren van verschillende culturen. Dat is een verrijking voor mijn leven. Ik maakte hier ook veel belevenissen mee, zo denk ik aan een buitenlandse stage naar Finland.”

Geert vindt het fijn om als verantwoordelijke een goed team achter zich te hebben. “Telkens gaan we op het einde van elk trimester samen iets eten met de collega’s van mechanica, deze van garage kwamen er nu bij en volgend schooljaar zal de afdeling elektriciteit er ook bij komen.”

Geert legt uit dat met de nieuwe leerplannen elektriciteit belangrijk wordt bij mechanica, sanitair en garage en dat dit vanaf volgend schooljaar één geheel wordt. “Ik ben daarom heel tevreden dat de directie nu al investeerde en dat Sebrecht Vanneste al dit schooljaar 10 uur vrijgesteld werd om mee te lopen met de taken van een technisch adviseur. Sebrecht wordt vanaf volgend schooljaar technisch adviseur voor Elektriciteit, Mechanica en Garage, samen met Evelien Coghe die een deel van het pedagogische werk voor haar rekening zal nemen voor die afdelingen.

Nieuwe werkplaatsen

Ook over de nieuwe werkplaatsen in Guldensporencollege Engineering (want dat is al enkele jaren de nieuwe naam van het VTI) is Geert heel tevreden. “Het is een verwezenlijking van vele mensen die vier moeilijke jaren achter de rug hebben om er in te werken. Iedereen is tevreden dat het zo mooi uitgevoerd is. Ook voor de leerlingen is het aangenaam om te werken. Doordat ook hun klaslokalen er dicht tegen aan leunen kunnen ze dingen opzoeken in de klas en op hetzelfde moment in de werkplaatsen bezig zijn.”

Fier op ‘zijn’ school

Geert praat vol passie over zijn werk. “Ik zal het écht missen”, zegt hij. “Ik heb hier zoveel moois meegemaakt, maar er waren ook moeilijke momenten zoals het verlies van collega’s en ook van enkele leerlingen.”

Toen Geert hoorde dat er voor zijn laatste jaar nog een nieuwe directie zou komen, vroeg hij zich – ietwat ongerust – af wat dit zou geven. “Maar het is heel positief en ik hoop dat het in de toekomst op dezelfde manier mag blijven verlopen. Ook hier is respect geven en krijgen weer heel belangrijk. Ik ben dankbaar dat ik al die jaren een groot vertrouwen kreeg van de directies.”

Geert is altijd fier geweest op ‘zijn’ school, maar ook op zijn leerlingen. “Het was zo fijn om hen te zien openbloeien eens ze hun keuze van richting gemaakt hadden. Als je dan enkele jaren later een bestelwagen ziet voorbijrijden met hun naam op dat ze zelfstandige geworden zijn, of als je hoort dat ze goed terechtgekomen zijn, of als je hen ziet en ze halen anekdotes op, en ze uiten hun appreciatie en dankbaarheid,… dit alles doet enorm veel deugd! Wat zal ik toch ook die contacten met de leerlingen en de goede sfeer onder de collega’s missen!”

Wandelen en fietsen

Tijdens de grote vakantie wil Geert nog helpen met de prestaties en uurroosters, iets wat elk jaar spannend is, kijkend of er voor iedereen voldoende uren zijn. “Deze bezorgdheid tijdens mijn vakantie zal vanaf volgend jaar wegvallen.” Daarna komt er veel tijd vrij. “Ik fiets graag. Op zondagvoormiddag rijd ik tussen de 70 en de 90 km met de fiets. Ik hou ook van wandelen, onder meer met Club 7 waar we vijf keer per jaar een kortere wandeling doen en één keer een grote wandelmeerdaagse. Misschien doe ik ook vrijwilligerswerk in de gemeente. Ik zal ook meer tijd hebben voor mijn twee dochters en twee kleinkinderen van bijna vier jaar en negen maanden. Maar zijn school blijft in Geerts gedachten: “ik zal me wellicht ook wel inzetten voor de gepensioneerdenwerking hier op school”, besluit hij.