Onlangs trokken 22 Fosterouders naar Gambia om er na drie jaar hun Fosterkind weer in de armen te kunnen sluiten. ‘De Gambiahelpers’ is een initiatief van Ringo Haemers en Sylvie D’hondt uit Heule, die uiteraard ook mee waren. Iedereen gaat er op eigen kosten naar toe.

Ook het diakenkoppel Dirk Deceuninck (63) en Ann Toye (61) ging voor de tweede keer mee naar Gambia. Dirk is diaken op Sint-Pius X in Kortrijk. Het koppel woont in Kuurne. Ze begonnen hun Fosterzoontje Haruna te ‘fosteren’ toen hij drie jaar was.

Tweede bezoek

“Net voor corona uitbrak konden we drie jaar geleden voor de eerste keer ons Fosterzoontje Haruna bezoeken.” De eerste keer dat Dirk en Ann naar Gambia gingen, was Haruna 4 jaar. Nu is hij er 7. “Hij herkende ons onmiddellijk en kwam in onze armen lopen”, zegt Ann.

“We hadden schoentjes mee voor hem, en hij was er zodanig tevreden mee dat hij ze niet meer afdeed. Normaal loopt hij blootvoets. Wij kunnen dat daar niet, het zand is er veel te warm met 37°C in de schaduw, maar zij zijn dat daar gewoon.”

Dirk en Ann hadden gelukkig geen last van de warmte. “Het is er draaglijk. We gingen ooit nog naar Turkije, en hadden daar wel last van de warmte door de hoge luchtvochtigheid. In Gambia had ik zelfs mijn puffer die ik hier in België gebruik geen enkele keer nodig”, vertelt Dirk. Ook Ann die normaal met rugpijnen kampt, had daar geen last. “Die droge warmte daar was deugddoend”, zegt ze.

Haruna

Haruna woont in een dorpje. “Wij reden er een kwartiertje met de jeep naar toe van uit ons hotel. We namen hem net als drie jaar geleden eens mee naar de zee. De vorige keer was het de eerste keer dat hij dat zag.”

Hij zit nu in het eerste leerjaar in een katholieke school. De school ligt 4 à 5 km van zijn huis en hij gaat er elke dag te voet naar toe. “Hij krijgt nu Engels. Binnenkort zal converseren makkelijker worden.”

Haruna was op 16 november jarig, en aangezien we in het begin van de maand – kort voor zijn verjaardag – op bezoek konden, kochten we taart voor hem. De andere Fosterkindjes konden er ook van genieten.

Het gezin

Dirk en Ann zagen dat het gezin van Haruna er gelukkig wat is op vooruit gegaan gedurende de laatste drie jaar. Ze hopen nu elk jaar op bezoek te gaan. “Die mensen zijn héél dankbaar. We moesten onmiddellijk naar de slaapkamer gaan om er het bed te bekijken dat we aan Haruna geschonken hadden. Ondertussen slaapt niemand van het gezin nog op de grond. Ze hebben ook hun oprit aangelegd met verschillende brokken van tegels. Niets gaat daar verloren, en het geeft nog een mooi mozaÏekeffect ook.”

Dirk en Ann kochten ook een zak vis op de markt voor Haruna’s gezin. “Dat kostte ons 7 euro. De familie is daar héél gelukkig mee, wetende dat ze maar 2,5 euro per week verdienen. We gaven ook kleren en zeep.”

Het koppel zag Haruna bijna elke avond van hun reis. “We moesten ’s avonds gaan als er school was. We namen hem ook eens een dag mee naar ons hotel waar hij kon spelen in het zwembad. Enkel op de dag dat we op uitstap gingen – op safari in Senegal – was Haruna niet mee.”

De meeste Fosterouders nemen bij vertrek nog eens de maten van hun kind. “We kunnen dan de maat berekeken die ze volgend jaar wellicht zullen hebben, om kleren te kopen.”

Veel traantjes

“We trokken ook eens naar de brousse. Daar moeten de mensen 9 km ver om te voet water te halen. Er is ook geen elektriciteit. We zagen schrijnende situaties, zoals een vrouw met borstkanker, waar er niets meer aan te doen is, en waar zelfs geen mogelijkheden voor verzorging zijn!” Ann geeft toe dat ze er veel traantjes gelaten heeft.

Dirk en Ann kochten er voor drie gezinnen melkpoeder en rijst. “De situatie is er heel erg. Het is ook hard dat je niet iedereen kan helpen, en echt een keuze moet maken.”

“We zijn tevreden dat ook mijn broer Eric uit Antwerpen financieel steunde voor ter plaatse in Gambia. Hij was bij ons vertrek en bij onze terugkomst in de luchthaven”, vertelt Dirk die samen met Ann 11 nachten weg was. “Sylvie en Ringo bleven er twee weken. We hebben veel respect voor wat ze daar allemaal doen, want er komt veel bij kijken.”

Acties

“In januari en in juli worden er weer gevulde bananendozen (omdat deze mooi stapelen in een container) opgestuurd met knuffels en kinderkleren. “Tafa, de man die ons ter plaatse begeleidt, zorgt dat alles terechtkomt in het dorp van de ondertussen al 200 Fosterkinderen.”

Fosterouders bij de Gambiahelpers storten elk jaar 145 euro. Hiervoor krijgen de Fosterkinderen jaarlijks 2 zakken rijst voor hun familie. Elke maand krijgen ze ook hun enveloppe met geld. “Ze krijgen het uit handen van Tafa die hier elke maand een foto van neemt en doorstuurt. Er wordt ook gecontroleerd of het geld wel gebruikt wordt voor de juiste doeleinden.” Het gestorte geld is sinds vorig jaar ook afgrekbaar van de belastingen. Er worden nog altijd Fosterouders gevraagd.

Dirk en Ann schrijven daarenboven nog 2 keer per jaar over voor een voedselpakket dat de gezinnen ter plaatse krijgen. Daarin zitten aardappelen, uien, olie, mayonaise… “Ook bouillonblokjes krijgen ze graag. Dat geeft smaakt aan hun eten. En corned beef vinden ze ook lekker: dat is vlees en dat kunnen ze anders niet kopen. Ze krijgen ook graag soepblikken en blikken met groenten. We hebben hen hiervoor een keer een blikopener geschonken. Niets gaat ervan verloren, want van de blikken wordt speelgoed gemaakt. Er zijn er ook die blikjes ophalen om te smelten en er schalen van te maken.”

Ann en Dirk zijn alvast tevreden met hun beslissing om een kind te ‘Fosteren’ via de Gambiahelpers. “We hebben er echt zekerheid dat alles goed terechtkomt via deze organisatie.”

Wie babykleertjes, knuffels, tandpasta, tandenborstels en Nivea crème kan schenken kan dit bij Ann en Dirk afleveren in de Stokerijstraat 144A in Kuurne.

Het koppel is ook bereikbaar via dirk.deceuninck7@telenet.be