Search

Honderdjarige kwam zelf naar het stadhuis

Lieve Mulier (copyright foto Els Deleu)

Een uitzonderlijke gebeurtenis in het Kortrijkse stadhuis op dinsdag 19 september: Godelieve (Lieve) Mulier kwam zelf naar het stadhuis voor haar 100ste verjaardag. “Het is de eerste keer dat ik dat meemaak”, zegt schepen Stephanie Demeyer. “Ik bezoek verschillende eeuwelingen voor hun verjaardag, maar tot nu toe was dat altijd ik die hen bezocht. Godelieves gezondheid laat het nog toe om zelf naar het stadhuis te komen. Dat is opmerkelijk!”

Godelieve was de tweede – en de oudste dochter – in het gezin van negen kinderen van Arthur Mulier en Margriet Van Walleghem. Ze werd geboren op 15 september 1923.

Vader Arthur was werkgever van vele honderden Vlaamse gezinnen en engageerde zich in tal van organisaties.

Opleiding en engagementen

Lieve ging vanaf 1928 naar school in OLV van Vlaanderen. De school was nog maar vier jaar opgericht. Ze volgde er ook nog vier jaar Latijn-Grieks tot in juni 1939. De school was de eerste middelbare school voor meisjes in Vlaanderen waar het Nederlands de voertaal was.

De laatste twee jaar van het middelbaar volgde Lieve in Sint-Bavo in Gent. Ze studeerde er af in juni 1941.

Lieve engageerde zich in de jeugdwerking en begon met ’t Mezennestje binnen VKSJ. Daar werden spelnamiddagen georganiseerd op de koer van ’t Fort en dit groeide uit tot 14-daagse jeugdkampen naar de Ardennen, Luxemburg en Zwitserland.

Lieve was na de bombardementen in Kortrijk in 1944 ook actief in het bestuur en de dagelijkse werking van ‘Dienstbetoon aan Gezinnen door Oorlog Geteisterd (DGOG). Er werd daar gezorgd voor noodhulp, warme maaltijden, noodhuizen, bezoek aan gezinnen, registreren van noden via enquêtes, bedeling van kleren, meubelen, huisraad en voedsel…

Binnen de Middenstandsjeugd volgde Lieve een vormingstraject ‘Katholiek Huishoudelijk Hulpbetoon’. Als stage bezocht ze alle beluikjes om er pasgeboren baby’s te gaan wassen of in te springen in de gezinnen door iets te doen met de kinderen of de was en de strijk te helpen doen.

Hieruit ontstond Familiezorg, waar Lieve medestichter was. Ze was vanaf 1947 de eerste verantwoordelijke voor de afdeling Kortrijk.

Binnen de AEP, wat stond voor Aide aux Enfants du Pays (Hulp aan de jeugd van het land) organiseerde Lieve in 1952 gedurende een maand zomerkampen in de Ardennen voor zo’n 120 kinderen, onder wie 80 kinderen uit instituten.

In februari 1953 kreeg Lieve na de overstromingsramp de verantwoordelijkheid voor het Rampenfonds van het Rode Kruis, waar ze onderzoek en enquêtes deed bij gezinnen in Nieuwpoort, Oostende, Heist en Middelburg.

In september 1953 behaalde Lieve toch nog een diploma en werd ze maatschappelijk assistent. Ze had ondertussen een driejarige opleiding in de Katholieke School voor Maatschappelijk Dienstbetoon in Kortrijk gevolgd en ze had ondertussen ook al veel ervaring in het sociaal werk.

In 1960 was Lieve medestichter van het Sociaal Centrum in Kortrijk. Dat was een plaatselijke vrijwilligersgroep van het nationale Wederzijds Hulpbetoon. Het jaarlijks hoogtepunt was een souper. Lieve was in het bestuur verantwoordelijk voor de fondsenwerking, onder meer voor de aankoop en verbouwing van het huis in de Groeningestraat.

Ook was Lieve vrijwilliger in het kinderwelzijn, bij de thesisbegeleiding in de Sociale School Ipsoc en in de BUDA-winkel voor tweedehandskledij. Ze was ook medebestuurder in de voogdij- en beschermingsraad.

Verder was ze medestichter en 10 jaar voorzitter van het Platform voor Voluntariaat, nu het Vlaams Steunpunt Vrijwilligerswerk.

Het gezin en hobby’s

Lieve trouwde in 1954 met Walter Lambrecht, een ondernemer uit Wielsbeke die ze had leren kennen op een congres van het Vlaams Economisch Verbond.

Er kwamen twee dochters en drie zonen, 10 kleinkinderen en ondertussen zijn er ook al 10 achterkleinkinderen.

Het gezin bleef altijd in Kortrijk wonen.

Toen Lieve al 80 jaar was legde ze zich gepassioneerd toe op het verzamelen van allerhande familiedocumenten waarmee een stamboom en een uitgebreid familieboek werd opgesteld. Veel materiaal werd ook bezorgd aan het Kadoc in Leuven waardoor de herinneringen aan de familie bewaard blijven.

Lieve’s motto is ‘actief blijven’ en ‘plus est en vous’.

error: De inhoud is beschermd! U kan foto\'s en teksten bestellen. Foto's downloaden of afdrukken is strafbaar.