Search

Goud voor Noël en Annemie

Annemie en Noël (copyright foto Els Deleu)

Op zaterdag 25 mei werden Noël Maes (75) en Annemie Debrabandere (76) op het Kortrijkse stadhuis ontvangen door gemeenteraadslid Stephanie Demeyer voor hun gouden huwelijksjubileum.

Noël

Noël Maes werd geboren in de kraamkliniek in Roeselare. Hij groeide op op de wijk Grijspeerd in Gits. Daar is de familie Maes nog altijd sterk vertegenwoordigd.

Noël is een tuinbouwerszoon. “Ik heb echter nooit veel – zeg maar geen – voeling gehad met tuinbouw of tuinieren”, zegt hij.

Hij had van jongs af interesse voor talen. Hij volgde Grieks-Latijn aan het Sint-Jozefsinstituut in Torhout. In Gent behaalde hij het diploma van gegradueerd vertaler.

Na zijn studies vervulde hij zijn legerdienst in de tweetalige kazerne van Doornik.

Noël werkte 15 jaar in de verkoop en laatst in de dienst public relations bij staaldraadfabrikant Bekaert in Zwevegem. Hij kon onder meer meewerken aan een film over 100 jaar Bekaert met regisseur Harry Kümel. Noël was in 1980 ook de eindredacteur van het boek over 100 jaar Bekaert.

Vanaf mei 1976 werd hij in zijn vrije tijd persmedewerker voor het toenmalige Kortrijks Handelsblad. “Dat kwam doordat Annemie om de twee weken weekenddienst had als verpleegster.” Noël is dus ondertussen al bijna 50 jaar actief in de lokale pers. Hij bleef schrijven, nadien voor De Weekbode en ook een aantal jaren voor het Nieuwsblad in het Kortrijkse.

 In 1984 werd hij beroepsjournalist bij Roularta. 25 jaar werkte hij bij Roularta, waarvan 20 jaar als hoofdredacteur van de Krant van West-Vlaanderen. In 2009 ging hij met pensioen maar tot op vandaag blijft hij nog wekelijks schrijven voor die krant.

Annemie

Annemie werd geboren in Lendelede. Haar vader Jozef was er schepen. Nu nog altijd is Annemie zeer gehecht aan haar geboortedorp. Het grootste deel van haar familie woont nog altijd in Lendelede.

Ze studeerde verpleegkunde A1 in Duffel en werkte als verpleegkundige in ziekenhuizen zoals het Stedelijk Ziekenhuis in Roeselare en het O.L.V.-ziekenhuis in Kortrijk en in de bejaardenzorg. Ze was nog eerste hoofdverpleegster in het woonzorgcentrum De Korenbloem in Kortrijk. Ze werd uiteindelijk directrice in het kinderdagverblijf Gaversloeberke in Harelbeke. In 2006 ging ze met pensioen.

Het huwelijk

Noël en Annemie leerden elkaar kennen in Taizé in Frankrijk. Ze trouwden in Lendelede op 22 mei 1974. Zowel het wettelijk als het kerkelijk huwelijk vond op dezelfde dag plaats.

Ze woonden de eerste drie jaar na hun huwelijk in de Zwevegemsestraat in Kortrijk. Noël kende niets van Kortrijk, en om Kortrijk te leren kennen volgde hij er een cursus voor gids. Hij had niet de ambitie om stadsgids te worden en deed er ook geen examen.

Het koppel woont sinds 1977 in Heule. Noël en Annemie wonen in Slagling in Heule.

“We hebben jammer genoeg geen kinderen maar hebben een hechte band met onze beide families.” Ze hebben een familie om jaloers op te zijn, zoals ze zelf zeggen.

Vrije tijd

Na zijn legerdienst werkte Noël mee aan Milac, wat stond voor Militianenactie. Dat was een vereniging die zich inzette voor het informeren van dienstplichtige soldaten. Deze vereniging verdween toen de legerdienst afgeschaft werd. Noël werkte mee aan de redactie van het tijdschrift ‘Gits aan de spits’, van Milac Gits.

Noël is nog een fervent wielertoerist geweest bij de wielerclub De Bie. Hij maakte vele en lange fietstochten. In het begin van de jaren zeventig schreef hij een verslag van de Vijflandentocht voor de Weekbode. “Dat moet toen mijn eerste artikel geweest zijn voor wat nu de Krant van West-Vlaanderen is”, aldus Noël.
Hij fietst nog graag, maar nu omwille van leeftijd en fysiek ‘rond de kerktoren’.

Noël was in 1981 medestichter van de vroegere heemkundige kring Langs d’Heuleboorden in Heule die een tijdschrift ‘Heulespiegel’ uitbracht, waarvoor hij schreef. “Dat is jammer genoeg stopgezet wegens een tekort aan actieve medewerkers.

Noël schreef ook een boek over voornamen. Nog altijd schrijft hij voor de dorpskrant ‘De Heulenaar’ en in het parochieblad in Heule. Hij is ook medebeheerder van de Facebookpagina ‘Ge zit nen echten Heulenoare als…’ Noël werkte in 1978 ook mee aan het boek ‘Zomaar 100 Heulenaar’.

Van ‘De Vrienden van Preetjes Molen’ was hij ook lid. “We lieten ‘Preetjes Molen’, de enige en laatste vlaszwingelmolen ter wereld restaureren”, vertelt hij.

Een andere hobby van Noël is stamboomonderzoek. Samen met zijn broer Frans ligt Noël in de voorbije 50 jaar aan de basis van 25 stamboombijeenkomsten van de familie Maes aan vaders- en de familie Werbrouck aan moederszijde. Hij is trots om familie te zijn van Stijn Streuvels en via moeder Gezelle – Monica Devriese – aan Guido Gezelle.

Hoewel er geen adellijk bloed in de familie zit, is Noël wel ridder in de ludieke West-Vlaamse ‘Orde van ’t Manneke van de Mane’.  Hij was er bestuurslid en eindredacteur van de jaarlijkse almanak.

Annemie leest graag, onder andere thrillers en historische boeken. Ze houdt van crimi’s op televisie. Zo kijkt ze graag naar Poirot, Midsomer Murders en Aspe, maar ze kijkt ook naar series zoals Downton Abbey en Schone Schijn.

Ze zorgt voor de tuin, op het gras maaien na. Op alle gebied is ze handig, ook in het huishouden. “Ze is een echte keukenprinses, ook haar zus Kristin is dat.”

Annemie is ook creatief bezig met het maken van bloemstukken en vroeger maakte ze figuren in brooddeeg.

Noël en Annemie hebben altijd graag gereisd. Ze trokken vroeger met de neefjes en nichtjes naar het Waddeneiland Vlieland. Ook Oostenrijk was één van de reisbestemmingen van Noël en Annemie.

Ze bezochten ook twee keer Chili, waar ze in 2010 één van de zwaarste aardbevingen ooit in de wereld meemaakten.

In Congo maakten Noël en Annemie in 2004 de priesterwijding mee van hun vriend pater kapucijn Maurice.

“De laatste tien jaar gaan we niet meer ‘op reis’ maar ‘met vakantie’ naar Kaapverdië, waar we ons helemaal thuisvoelen”, aldus Annemie.

error: De inhoud is beschermd! U kan foto\'s en teksten bestellen. Foto's downloaden of afdrukken is strafbaar.