Op vrijdag 28 oktober vierde Emma Lechantre – die door velen gekend is als Irma – haar 101° verjaardag in het woonzorgcentrum De Korenbloem in Kortrijk. Ze kreeg er bezoek van familie en van schepen Stephanie Demeyer.
Emma werd op 27 oktober 1921 geboren in Dottenijs. Ze wordt al sinds haar kindertijd aangesproken als Irma. Hoe dat gekomen is weet ze ook niet. Nu wordt ze weer vaker met haar officiële naam Emma aangesproken.
Toen Emma enkele maanden oud was verhuisde het gezin naar Kortrijk. Emma groeide op als derde kind in een gezin met twee zonen en vier dochters. Emma verhuisde tijdens haar kindertijd en jeugd zo’n 16 keer, telkens binnen Kortrijk. “Mijn vader was een aannemer, en we verhuisden telkens naar een huis dat hij pas gebouwd had”, vertelt ze.
De dag na haar 14de verjaardag ging Emma werken. Ze werkte in een fabriek.
In 1950 is Emma op haar 29ste getrouwd met Werner Demuynck, een schoenmaker. Na het huwelijk ging het gezin in de Pater Davidstraat wonen.
Emma bleef thuis om voor haar gezin te zorgen. Ze is was een echte Vlaamse huisvrouw, die in functie van haar gezin leefde. Op haar schouw prijkte een spreuk van Bond Zonder Naam die als volgt luidde: ‘Eenvoud is niet eenvoudig’. “Die eenvoud maakt haar buitengewoon gewoon”, luidt het bij haar familie.
Emma was een goede naaister en kok voor haar kinderen en kleinkinderen. Emma is altijd gelukkig geweest, en is dat nu nog. In november vorig jaar verhuisde ze naar het woonzorgcentrum De Korenbloem waar ze heel goede zorgen krijgt.
Emma werd in 2017 weduwe toen haar man die even oud was als Emma overleed.
Emma en haar man Werner waren Kajotters, geïnspireerd door Cardijn. Het belangrijkste doel in Emma’s leven was en is nog altijd ‘een schone menage die aan mekaar hangt’. Daar zijn Emma en haar man in geslaagd.
Er zijn zes kinderen in het gezin, eerst werden vijf zonen geboren en dan nog een dochter.
De kinderen zijn Lieven, Guido, Patrick, Luc, Dirk en Mieke. Er zijn 22 kleinkinderen en een 25-tal achterkleinkinderen. “De familie breidt nog altijd uit. Als we allemaal samenkomen zijn we met 75 mensen.” Van die samenkomsten geniet Emma ten volle, ze is een echt familiemens.
Blijven bewegen is de leuze van Emma. In 2018 werd ze nog gehuldigd ter gelegenheid van de Kortrijkse Sportprijzen. Ze was toen het oudste actieve lid van een Kortrijkse sportclub en ging toen nog wekelijks turnen.
Blijven bewegen, veel lezen en dus hersengymnastiek doen, sober leven, en altijd gewoon werken en voortdoen, zijn volgens haar familie de geheimen van haar hoge leeftijd. “Ze zal ook wel goede genen hebben, ze had een zus die 100 jaar werd en een nicht van haar is 105 geworden.”
