Search

Een rij vol handjes voor Christine, Caroline en Lies

copyright foto Els Deleu

Op vrijdagnamiddag 27 september was er in de Vrije Basisschool ’t Fort in Kortrijk een afscheidsfeestje voor directeur Christine Desmet (60), Caroline Gadeyne die de personeelsadministratie doet voor KBK en Lies Rummens van het project Boost bij KBK. Zij verhuizen naar de centrale diensten van de scholengroep KBK in de Oudenaardsesteenweg.

Vrijdag vormden de 420 leerlingen van de school, 40 juffen en meesters en 10 mensen van het middagtoezicht een mensenketting doorheen de school om de afscheidnemenden een high five te geven. Dat ze op handen gedragen worden is duidelijk. Ze kregen een deken waar dit letterlijk op stond, en dat hing ook uit in de leraarskamer.

Ze kregen ook alle drie een sweater van ’t Fort met op de achterkant een hartje met de tekst ‘voor altijd’.

Het schoolkoor zong in de sporthal, waar iedereen samen kwam, een liedje terwijl er foto’s van Christine, Caroline en Lies door de jaren heen geprojecteerd werden.

Christine Desmet wordt vanaf 1 oktober facilitair directeur van de scholengroep KBK.

“Ik zal ’t Fort heel hard missen”, zegt Christine. Ik werk hier al sinds 1990 en ben van 2000 directeur. Ik ben trots dat ik hier op deze school zo lang directeur mocht zijn!”

Christine

Christine groeide op in Aalbeke en woont in Stasegem (Harelbeke).

Ze is gehuwd met  Kris Van der Cruyssen, die al met pensioen is en heeft met Bram (30), Ine (28) en Robbe (27) drie kinderen.

De eerste zes jaar van haar loopbaan stond ze in het vijfde leerjaar van de basisschool in Aalbeke.

Na een jaar halftijds in Aalbeke en halftijds in ’t Fort in Kortrijk stond ze volledig in ’t Fort waar ze hoofdzakelijk in het eerste leerjaar stond.

“Vóór het jaar 2000 waren er heel veel scholen binnen de grote scholengemeenschap V.K.L.O.K. in het Kortrijkse”, legt Christine uit. “Dat was onder het voorzitterschap van Mr Rummens.”

“Dat waren teveel scholen en in 2000 werd er opgesplitst in Sabko, KBK, en De Wijngaard.”

“Op datzelfde moment zorgde de toenmalige minister van Onderwijs Marleen Vanderpoorten ervoor dat scholen administratief konden opgesplitst worden en zo 2 directeurs konden krijgen.  Dat was een keuze die je als school kon maken, en de toenmalige directeur Anne-Marie Decrop, de eerste lekendirecteur in ’t Fort na de zusters – liet de school splitsen in Fort 1 en Fort 2. Zo werd ik de tweede directeur in de school. Dat splitsen is maar één jaar mogelijk geweest, en ’t Fort was één van de 72 scholen die op die mogelijkheid zijn ingegaan.”

Annemarie deed het pedagogisch-didactische en Christine was directeur voor administratie, personeel, infrastructuur en logistiek. “Het eerste jaar heb ik die directiefunctie halftijds gedaan en vanaf het jaar erop deed ik dit voltijds.”

Al 24 jaar is Christine ondertussen directeur voor administratie, personeel, infrastructuur en logistiek. Ze heeft in die periode zeven verschillende directeurs naast zich gehad. Het langst werkte ze samen met Bernard Schatteman en met Jan Chiers, die elk 8 jaar mededirecteur waren. Op 1 september startte Simon Vancraeynest als directeur naast Christine. Hij neemt nu de verantwoordelijkheid voor administratie en logistiek over. Voor de andere takken komt er ondersteuning van uit de scholengroep KBK, en dat is nu net de functie die Christine zal opnemen.

Facilitair directeur

Christine wordt nu facilitair directeur voor alle KBK scholen. Ze blijft dus hetzelfde werk doen maar zal niet enkel meer ’t Fort, maar ook alle andere KBK-scholen ondersteunen op gebied van personeel en infrastructuur en ook op gebied van verzekeringen. “Het is de bedoeling om de secundaire processen uit handen van de directeurs te halen. Het takenpakket van een directeur is zodanig gegroeid en we laten hen zoveel mogelijk pedagogisch en didactisch werken.”

Ook Caroline Gadeyne die al de personeelsadministratie doet voor KBK, en Lies Rummens, de coördinator van het project Boost voor de zij-instromers verhuizen met Christine mee van ’t Fort naar de administratieve hoofdzetel van KBK.

Doordat Christine de enige ‘tweede’ directeur was binnen de scholengroep KBK, kon ze in 2008 al starten met de centrale boekhouding en in 2009 met de centrale personeelsadministratie van KBK. Het personeel hiervoor werkte in de gebouwen van ’t Fort. ““Ook het project Boost, waar mensen in samenwerking met de hogeschool VIVES hun diploma voor het onderwijs halen, startte hier in ’t Fort omdat ook de personeelsadministratie hier zat.”

Gerust hart

Hoewel Christine ’t Fort, en het leven op de school enorm zal missen, laat ze ’t Fort met een gerust hart achter onder het directeurschap van Simon.

“Hij voert een mooie open communicatie naar zijn team en krijgt iedereen mee. Het geeft me een goed gevoel om de school zo achter te laten. Die goede sfeer is nodig om goed les te kunnen geven, en dat lukt in ’t Fort. Er heerst hier een goede dynamiek en er is veel goesting om les te geven!”

Zelf voelde Christine zich ook een collega samen met de mensen van haar team. “Ik deed gewoon een andere job”, zegt ze.

“Simon zal ons ‘samen-verhaal’ verder zetten. Voor mij is dat heel belangrijk!”

Mooie momenten

In de 24 jaar dat Christine directeur was in ’t Fort, kon er heel wat verwezenlijkt worden. “Ik heb hier mooie momenten meegemaakt en ’t Fort is mijn thuis. Mijn hart zit in ’t Fort verankerd”, zegt ze.

Christine maakte hele mooie momenten mee, waar ze zag dat je als team een meerwaarde kon creëren. “Zo heb ik nog mooie herinneringen aan het bezoek van Prinses Mathilde (die ondertussen koningin geworden is) aan onze school, in het kader van onze integratieaanpak. Dat was in het jaar dat ik 25 jaar dienst had. Wij vieren hier niet het pensioen, maar wel mensen die 25 jaar dienst hebben. Dan kan je er over blijven babbelen en herinneringen ophalen. Met iemand die met pensioen gaat kan je dat zo goed niet, want dan zijn ze niet meer op de werkvloer. Ik werd die hele dag als een prinses behandeld!”

“Ook het moment toen we in ’t Fort in 2013 met Open Monumentendag de kapel en het domein openstelden en de mensen ontvingen gekleed in kledij van de jaren 1900 is me bijgebleven. Je voelde die verbondenheid als team. We hadden het toch weer gedaan!”

“We hebben hier ook veel infrastructuurwerken gedaan, waar we de veiligheid voor voorop zetten. Het was telkens organiseren en moesten beroep doen op de flexibiliteit en het geduld van de leerkrachten. Ik ben fier op alles wat we gedaan hebben, zoals de zandbak waar we jaren voor daar echt sprake van was, al inzetten op ‘risicovol spelen’ door de kinderen uit te dagen. Dat was een investering samen met de Kinderclub. Ook de restauratie in 2017 van de authentieke paardjesmolen op ons domein is iets om trots op te zijn.”

“De kers op de taart was natuurlijk de realisatie van onze nieuwe refter die ook een polyvalente ruimte is met erboven de overdekte speelplaats. Deze werden deze maand in gebruik genomen. De nieuwbouw werd al in 2007 aangevraagd maar de plannen werden ondertussen ook gewijzigd.” Christine kon nog de ingebruikname van die nieuwe refter/zaal en speelplaats meemaken als directeur in ‘t Fort.

Het afscheidsfeestje van vrijdag zal ongetwijfeld ook nog lang bijblijven.

error: De inhoud is beschermd! U kan foto\'s en teksten bestellen. Foto's downloaden of afdrukken is strafbaar.