Na de laatste voorstelling van de toneelgroep De Vlaschaard in Ingooigem vorige week zaterdag, werd regisseur Donald Litière (67) gehuldigd voor de 50 jaar dat hij op de planken staat.
Jeremie Vaneeckhout kwam Donald van uit Vlaanderen huldigen, Claude Croes deed dit van uit de Provincie West-Vlaanderen, Kris Van Seymortier kwam als vertegenwoordiger van de overkoepelende organisatie voor toneel Opendoek, en er was een geschenk van de toneelgroep De Vlaschaard waar Donald al 25 jaar de regie voor zijn rekening neemt.
Het begin
Donald woont nu met zijn vrouw in Meulebeke, maar woonde tot in 2006 in Kortrijk, waar hij opgroeide. Nadat hij in de textielsector gewerkt had, ging hij ook aan de Stad Kortrijk werken. Daar is hij nu 7 jaar geleden met pensioen gegaan.
“Als klein manneke ging ik kijken naar de operette in Kortrijk. Dat waren toen nog de gloriejaren van de operette. ‘De Lustigen Boer’ was één van mijn favoriete stukken. Mijn twee broers en mijn zus figureerden nog in die operette. Ook ik kreeg de smaak te pakken en mijn moeder raadde me aan om eens te vragen om mee te werken.”
“Ik deed dit een paar keer, zonder gevolg. Toen ik eens samen met een kameraad kranten rondbracht, kwamen we Gerard Sandra tegen die zijn auto aan het wassen was. Gerard was de ‘grote baas’ van de operette. Hij was directeur van de Kortrijkse schouwburg en een persoonlijkheid in Kortrijk. Met enige twijfel raapte ik al mijn moed bijeen om hem te vragen of ik eens mocht meedoen in de operette.”
Donald mocht er starten in het koor, bij de tenoren omdat hij nog redelijk hoog kon zingen. “Ik had nooit muziekles gevolgd en moest alles op het gehoor doen. Ik ben daar in 1971 gestart. We speelden toen 4 operettes per seizoen.”
“In het eerste stuk van het tweede seizoen was iemand die een klein rolletje moest vertolken afwezig op de generale repetitie. Wijlen Marc Claerhout die regisseerde keek rond en gaf mij een boek. Ik las de rol goed en mocht deze de zondag spelen.”
De rol was maar de grootte van één bladzijde. “Ik heb de hele nacht gestudeerd en op de tweede generale repetitie de dag nadien kende ik mijn rol uit het hoofd. De regisseur feliciteerde me ook omdat ik een duidelijke luide stem had.”
Vanaf dan kreeg Donald regelmatig rollen. “In het begin waren dat gesproken rollen met kleine stukjes zang ertussen. Ik nam dit toen op op een cassette om thuis te beluisteren.”
Donald kreeg ook eens een hoofdrol in ‘Grigri, de negerkoning.’
Regie
Toen Donald bijna 25 jaar was begon hij regiecursussen te volgen bij Opendoek met verschillende beroepsmensen en mensen die televisiewerk deden.
“Mijn eerste regie deed ik bij het MAT – het Marks AmateurToneel – waar ik lid en ook bestuurslid was. De groep was nog maar opgestart.”
Donald deed dan vooral toneel en regie. “Marc Claerhout had toen aangekondigd te stoppen met de regie van de operette. Ik begon ondertussen met verschillende regieopdrachten en speelde ook toneel in Ieper. Gerard Sandra vroeg me bij de operette nog twee keer terug om hen uit de nood te helpen. In de beginjaren deed ik ook mee met de Kortrijkse Revue.”
Het boekje
Donald houdt in een boekje al zijn stukken bij waar hij speelde en regiseerde. Er staan stukken in bij het MAT, Streven in Vichte, Bissegem, Hulste en Bavikhove. In Bavikhove regisseerde Donald 15 jaar bij de beginjaren van Kloar bie Doage.
Ook De Leutemakers in Harelbeke, Harlekijn en Isegrim in Kortrijk, Oostnieuwkerke, ’s Souffleurke in Rumbeke, Ooigem, Eigen Taal in Zillebeke, Zwevezele, Wingene, Avelgem, Kortemark, Lichtervelde en Anzegem staan in zijn boekje.
Hij speelde ook nog in de operette in Ieper en in het gesproken toneel in dezelfde stad. “Ik deed ook nog in twee stukken van Jacques Vandenbogaerde in het Arenatheater in Kortrijk mee, en ook in de opera in Antwerpen en Gent als gast.”
Er staat eveneens een musical voor 100 of 150 jaar Katoennatie in Antwerpen in zijn boekje.
Daarnaast deed Donald al televisiewerk voor de Buurtpolitie, Flikken en een eenmalige korte serie in Oostende.
“Op theatervlak zit ik ondertussen aan 1.000 voorstellingen.”
Donald is momenteel aan geen enkele toneelvereniging meer verbonden. “Hier in VZW Toneelgroep De Vlaschaard in Ingooigem heb ik wel mijn thuis gevonden. Ik regisseer hier al 25 jaar.”
Reizen
In de weinige vrije tijd die hem rest, gaat Donald graag eens op reis met zijn vrouw. “We maken graag grote reizen, en doen dat in een periode dat er geen repetities zijn.”
Donald is zijn vrouw – die in Armenië ook een diploma van regisseur haalde – dankbaar. “Ik ben veel weg naar repetities en ze zit dus vaak alleen.” Van de toneelgroep De Vlaschaard kreeg ze dan ook een mooie pot bloemen.
