Dirk Vermeersch (69) uit Kortrijk werd bij Koninklijke Muziekvereniging Sint-Jan in Marke gehuldigd voor 50 jaar muzikant. Het is in die 50 jaar de eerste keer dat hij een ereteken krijgt.
“Ik kreeg één keer een medaille, dat was er één van stad Ieper toen ik de muziekschool afgemaakt had”, begint Dirk, die op 12 december 70 jaar wordt en oorspronkelijk een Ieperling is. Hij volgde achteraf nog de Hogere B in de muziekacademie van Ieper. “Door beroepsbezigheden verhuisden we vaak en was ik lid van verschillende muziekverenigingen. Nooit werden nog medailles uitgereikt.”
Begonnen op 14de
Eigenlijk begon Dirk trombone te spelen op zijn 14 jaar. Hij speelde in 1964 in De Harlekijn, het collegemuziek van het college in Ieper.
De 50 jaar als muzikant wordt gerekend van toen hij in 1970-1971 op het einde van zijn collegetijd begon te spelen bij Koninklijke Harmonie Ypriana in Ieper.
“Ik bleef altijd trombone spelen en het bleef altijd een hobby.”
Dirk werkte na zijn legerdienst als opvoeder in Ons Tehuis in Ieper. “Toen speelde ik nog bij Ypriana, maar dan werkte ik drie jaar in Spermalie bij dove en blinde mensen in Brugge waar ik ook woonde. Dat werd moeilijk te combineren met Ypriana. Ik speelde toen een tijdje in een harmonie in Sint-Kruis-Winkel.”
Dirk trouwde dan met Karine Verschuere en woonde een jaar in Lichtervelde. “Ik ging spelen bij De Zwaan in Lichtervelde. Dan verhuisden we naar Beveren-Roeselare waar mijn vrouw afkomstig was.” Op zijn 28ste begon Dirk weer te studeren. Hij volgde orthopedagogie in Gent. “Tijdens de eerste twee jaar licenties werkte ik niet, maar daarna combineerde ik mijn studies met mijn werk als opvoeder dat ik weer opnam in Spermalie. Ik werkte toen in het weekend terwijl ik tijdens de week studeerde en kon geen muziek meer spelen. Toen ik afgestudeerd was hadden we al drie kinderen, dus dat was al een mooie combinatie, maar het is gelukt.”
Verhuis
Na het afstuderen vond Dirk tamelijk snel werk als orthopedagoog in de Lovie in Poperinge. Hij werkte ook twee jaar in Gent en was drie jaar pedagogisch directeur in de Rozenkrants in Oostduinkerke, een organisatie voor minderjarigen met een mentale beperking verbonden aan een internaat en een semi-internaat. “Tijdens die periode speelde ik weer muziek.” Dirk speelde een paar jaar in een harmonie in Stavele, een periode in Ypriana en een periode in het stadsmuziek van Poperinge. “Ik speelde ook een tijd in The Pink Band in Merkem bij Houthulst en bij Diapason in Poperinge. We verhuisden ook verschillende keren, zo verhuisden we na vijf jaar uit Beveren-Roeselare naar Reningelst waar we 13 jaar woonden en dan trokken we naar Vlamertinge om er drie jaar tussentijds te huren. Daarna woonden we 13 jaar in Poperinge.” Dirk ging uiteindelijk met pensioen bij vzw Matthijs, een therapeutisch kinderdagverblijf in Ieper, waar Dirk zowel orthopedagoog als therapeutisch directeur was.
copyright foto Els Deleu
Sint-Jan
Acht jaar geleden verhuisden Dirk en zijn vrouw naar Kortrijk om dichter bij de kinderen te wonen. Ze hebben vier kinderen en zes kleinkinderen. “In Heuvelland hebben we altijd graag gewoond maar als je veel vrije tijd hebt biedt Kortrijk meer als stad. Je kan er eens naar de film of naar de bioscoop. Alles is ook dichtbij. Ik heb een aantal jaren geen muziek gespeeld, want ik was toen bezig met andere hobby’s. Ik volgde enkele modules van een fotografiecursus maar ben hiermee gestopt. Ik kreeg er ook opdrachten en examens maar heb in mijn leven al genoeg examens meegedaan. Zo volgde ik een postgraduaat Psychotherapie en volgde ik Bedrijfskunde aan Kulak. Ik volg regelmatig lezingen bij de ULD (Universiteit Derde Leeftijd).” Via Auxilia geeft Dirk ook bijlessen wiskunde. “Met de lockdown haalde ik mijn instrument weer boven. Ik oefende thuis tot ik weer mijn tonen juist kreeg. Vrijwel elke dag oefen ik nog. Ik zocht op internet naar harmonieën in het Kortrijkse. De muziekvereniging in Marke sprak me het meest aan. Ik ben er toen bij gekomen, maar het duurde nog een tijdje eer we konden repeteren. Ik begon met de repetities op afstand in de Sint-Brixiuskerk in Marke.” Naast muziek is ook schaken één van Dirks hobbys. Hij doet dat in een schaakclub van Kortrijk in Heule. Zijn echtgenote heeft haar hobby’s meer in het sportieve genre. Zij heeft altijd atletiek gedaan en gaat nu vooral stappen. “Zij is ergotherapeute van opleiding en werkte in het provinciaal bezigheidshome voor mensen met een Niet-Aangeboren Handicap en werkte daarna in de Ommeloop in Ieper, een vzw voor volwassenen met een mentale beperking.”
Dat Dirk na 50 jaar nu een medaille kreeg, vindt hij fijn. “Het is toch een vorm van waardering voor de jaren inzet in de muziek”, besluit hij.