Vorige week werd er tijdens de Kerstviering in De Kindervriend afscheid genomen van twee gevestigde waarden. Priester Donaat Dumon (75) verzorgde er jaren de vieringen. Zuster Andrea Marijsse (80) was zo’n 60 jaar betrokken in De Kindervriend en bleef er dienst doen als vrijwilliger. Ze is de laatste zuster die uit Rollegem vertrekt.

Zuster Andrea Marijsse

Zuster Andrea is afkomstig uit Sint-Baafs-Vijve maar groeide vanaf haar 3 jaar in Kortrijk op.

Toen ze ouder was, kwam ze al snel in De Kindervriend in Rollegem terecht. “Zuster Marie-Céleste had er een leefgroep. Nadat zij overleden was mocht ik die kinderen opvangen. Ik heb er anderhalf jaar gewerkt als leek. Dan ben ik zuster geworden. Na twee jaar noviciaat in Brugge en twee jaar studies als kinderverzorgster, mocht ik gelukkig terugkomen naar De Kindervriend. Ik heb dan al werkend verder gestudeerd en volgde een dag per week de VLOT. Werken én studeren samen is niet zo gemakkelijk, maar het is goed gelukt en na drie jaar was ik opvoedster.”

Zuster Andrea werkte 36 jaar in De Kindervriend. “In 1967, ik denk in september, ben ik naar het klooster in Rollegem mogen komen.”

In 2001 ging zuster Andrea met pensioen. “Ik ben hier blijven werken als vrijwilliger en kwam ook in De Kindervriend eten.” Zuster Andrea zorgde voor de materialen als er een viering was en voor de hosties en met de kersttijd zorgde ze voor de kleren voor het kersttoneel.”

Naast haar inzet voor De Kindervriend, was zuster Andrea ook actief in de parochiewerking in Rollegem. Ze is vele jaren in het federaal team geweest. “Toen het een pastorale eenheid werd ben ik gestopt.” Zuster Andrea is ook in Femma in Rollegem.

Het klooster in Rollegem

Het klooster is ondertussen al verschillende jaren niet meer bewoond door zusters. Zeven jaar geleden verhuisde zuster Andrea naar een huis van de kerkfabriek in Rollegem. Haar kloosterorde is ‘de Zusters van Sint-Jozef’.

Met haar 80 jaar is zuster Andrea de jongste van de congregatie. “Ik woon helemaal alleen in Rollegem. Op aanraden van de zusters van de congregatie verhuist zuster Andrea eind januari naar Vogelzang bij Tillegembos in Sint-Michiels in Brugge. “Ik heb daar al vier jaar gewoond want daar was het noviciaat. Nu is het een opvang van zusters van verschillende congregaties. Er zitten veel zusters die ik ken en die er creatief bezig zijn. Het zal me ook wel liggen.”

Onze congregatie zat in Brugge en was vooral betrokken in het onderwijs en in de ziekendienst. Heel veel van onze zusters werkten voor het Wit-gele Kruis. Ook in Congo en Chili waren we sterk vertegenwoordigd.”

In het klooster van Rollegem was er een gemengde congregatie. “Hier waren de zusters van de Heilige Theresia van Avilla. Zij werden aangesloten bij de zusters van Sint-Jozef in Brugge. Zuster Suzanne was nog directrice van De Kindervriend.”

Priester Donaat

Priester Donaat Dumon is van Brugge afkomstig. Hij groeide op in Sint-Jozef en werd daar in 1978 tot priester gewijd.

“Daarvoor had ik economie gestudeerd in Leuven. Ik ben daarna twee jaar naar Congo geweest als econoom van een internaat, een klein seminarie. Ik gaf ook les in een groot seminarie.”

Donaat kwam terug naar België om in Leuven filosofie en theologie te studeren in een versneld tempo van drie jaar.

Pas daarna werd hij op zijn dertigste gewijd tot priester.

“Het was voorzien dat ik zou teruggaan naar Congo, maar ik zei aan de bisschop dat ik geen econoom wou zijn als priester. Ik was geen priester geworden om weer als econoom te werken. Dus ging ik niet naar Congo en werd ik voor twee jaar parochiepriester in Oostende. Ik kon er kennismaken met een grootstad, waar veel anonimiteit is. Als ervaring vond ik het goed, maar het parochiewerk was er iets minder. Toen er een plaats vrij kwam in Heule werd ik daar onderpastoor. Ik kwam er terecht bij Julien Carpentier, een pastoor met een toekomstvisie. Bisschop Desmet had het goed door dat ik daar goed zou bij passen.”

Priester Donaat woonde 26 jaar in Heule, waar hij de eerste vijf jaar – van 1980 tot 1985 – voltijds parochiewerk deed. “Dan werd ik benoemd voor het jeugdwerk in Vlaanderen, met Brussel als secretariaat. Eerst werkte ik voor KSA en VKSJ en later voor de Katholieke Jeugdraad. Dat is de koepel van de Katholieke jeugdbewegingen en militairen (Milac). Ondertussen deed ik nog wat afgebakend werk in Heule, waar ik bleef wonen. Onder meer de vormselcatechese en een maandelijkse preekbeurt en misvieringen nam ik op mij. Tijdens die periode van het jeugdwerk in Brussel ben ik ook gestopt met parochiewerk in Heule om op ’t Hoge priester John Dekimpe op te volgen voor de parochie in de Sint-Theresiakapel op Sint-Rochus.”

Ondertussen veranderde priester Donaat na 10 jaar jeugdwerk van job. Hij bleef actief op ’t Hoge en werd ook ziekenhuisaalmoezenier in de Sint-Maartenskliniek in Kortrijk.

Aangezien de Sint-Maartenskliniek dicht bij het Hospitaal lag, werd priester Donaat bij de oprichting van de palliatieve eenheid Ten Oever – die op de campus van het Hospitaal kwam – ook aalmoezenier van Ten Oever. Dat doet hij op vandaag nog altijd, al 25 jaar lang. Hij blijft er aalmoezenier tot de verhuis van Ten Oever naar de campus in de Kennedylaan. “Dat heeft vertraging en zal wellicht nog twee jaar duren.” In de Sint-Maartenskliniek stopte priester Donaats aalmoezenierswerk met de verhuis naar de nieuwe campus. “Vanaf dan nam de pastorale ploeg het over. Ik ging op mijn 65^ste met pensioen en stapte over van professioneel naar vrijwilliger.”

15 jaar geleden is priester Donaat van Heule naar een appartement in Gullegem verhuisd.

Priester Donaat in De Kindervriend

Hoe priester Donaat in De Kindervriend belandde, is eigenlijk een vriendenverhaal.

“Na mijn priesterwijding werd ik ook proost van een VKSJ-groep met ook een werking voor mensen met een beperking. Ik wou dit wel proberen, maar wist niet of het iets voor mij zou zijn. Mocht dit niet het geval geweest zijn, dan zou ik stoppen, maar ik heb eerder ervaren dat het écht iets voor mij was.”

“Die VKSJ-groep was een echte vriendengroep, waar we de filosofie hanteerden van één groep te vormen met validen en mindervaliden.”

“Uit die groep is er ook een nauwe vriendschap ontstaan tussen een koppel, Leen en Pol en mezelf. Ik mocht er ook regelmatig gaan eten, en doe dat ondertussen nog. Zij wonen in Gullegem en aan de overkant van hun huis woont Johan Deschrijver, die directeur was in De Kindervriend. Toen de twee priesters die voor het pastoraal en de vieringen instonden naar een klooster in het Pajottenland verhuisden, vroeg Johan of ik die taak in De Kindervriend wou overnemen. Ik was in De Kindervriend niet verantwoordelijk voor de pastorale werking, maar meer specifiek naar de vieringen toe. In het begin kwam ik bijna elke donderdagvoormiddag. Er was toen een systeem van eucharistievieringen voor kleine groepjes. Toen ik aalmoezenier werd in de Sint-Maartenskliniek vroeg ik om de vrijheid te hebben om dat te kunnen combineren met mijn vrijwilligerswerk in De Kindervriend.”

Ondertussen is priester Donaat al goed weg met SMOG (Spreken Met Ondersteuning van Gebaren), wat in De Kindervriend vaak gebruikt wordt.

Afscheid

Priester Donaat en zuster Andrea vinden het spijtig dat ze net allebei op hetzelfde moment stoppen in De Kindervriend. “We wisten niet van elkaar. We waren hier thuis en maakten hier mooie momenten mee. Dat zullen we missen! De kinderen hangen aan je.”

Het pastoraal uurtje en het uurtje zang zal nu door het personeel van De Kindervriend overgenomen worden. “Er is altijd een samenwerking geweest”, zegt zuster Andrea. “Ik ben nooit verantwoordelijk geweest voor de pastoraal, de vieringen werden voorbereid.”

Zuster Andrea hoopt dat ze Welzijnsschakels in Marke kon kan blijven verder doen.

Voor priester Donaat komt er een beetje meer tijd om bezoeken te doen bij mensen die iemand verliezen. Priester Marc Dhondt zal voortaan de vieringen in De Kindervriend voorgaan.