De twee Harelbeekse vrouwen Martine Thomas (59) en Mieke Doornaert (61) stellen nog elke zondag van de maand april, telkens van 10 tot 13 uur, hun werken tentoon in het VC De Geus op het Leopold III-plein 71 in Harelbeke. Martine toont er vooral schilderwerken en tekeningen en Mieke haar glaskunst.

Martine is voorzitter van de Kunstkring De Geus. “We zoeken elke maand iemand, en al van vorig jaar op Open Atelierdag werd Mieke aangesproken door Pier Bossuyt. Mieke kon de zaal vullen met glaswerk, maar dat is te gevaarlijk om ook tussen de tafels en stoelen van de verbruikersruimte te laten staan. Er moest dus nog iemand gevonden worden om werken aan de muren te hangen.”

Martine heeft vroeger al veel geëxposeerd, onder meer ook in het kerkje in Vichte en in 2008 in de Hoeve Vandewalle in Kuurne, maar het was ook al van 2011 geleden dat ze haar werken toonde in De Geus. “Aangezien Mieke veel met gezichten werkt in haar glaskunst, en ik dat doe met schilderijen en portretten, leek dit de ideale combinatie.” Martine moest als verantwoordelijke van de Kunstkring wel overtuigd worden om nog eens tentoon te stellen. “Een tentoonstelling opzetten vergt veel”, zegt ze.

Martine

Vroeger werkte Martine als bediende waarbij ze bureauwerk deed voor winkels. Ze deed ook nog opvang en onderhoud in Ter Gavers in Harelbeke.” Nu werkt ze al drie jaar bij de dienst aan huis van de gemeente Kuurne. “Ik moet nu niet meer werken in het weekend.”

“Al van toen ik heel klein was, was ik al bezig met tekenen. Ik tekende vanalles en nog wat”, vertelt ze. “Toen ik een jaar of 8 à 9 was, mocht ik naar de tekenschool. Daar ben ik tot aan mijn 25^ste naar toe geweest.”

“Mijn vader was zelfstandige en maakte thuis kassarollen. Ik gebruikte die grote vellen papier om op mijn muur te hangen. Die beschilderde ik altijd en ik kon veranderen: soms waren het eens zonsondergangen, andere keren dieren,…”

“In de Academie van Kortrijk heb ik mijn finaliteit modeltekenen gedaan, maar ook fotografie, beeldhouwen, grafiek en schilderen heb ik gevolgd.” Heel haar leven is Martine al bezig met kunst.

Martine was ook creatief op haar werk. Toen ze bv. in Veritas werkte, deed zij de etalages. Ook toen ze voor Smatch werkte, was uitstallen één van haar specialiteiten. “De winkelversiering gooiden ze altijd in mijn handen”, lacht Martine.

In haar vrije tijd gaat Martine tekenen. “Ik moet ervoor in vorm zijn. In de winter is het snel donker en dan heb je er minder zin in.”

“We reizen veel en daar hebben we boeken over. Daar teken ik dingen uit. Ik teken het meest van foto’s.”

Martine neemt regelmatig eens deel aan een workshop in de Kunstkring De Geus. “Zo heb ik vorig jaar eens schilderen met een sponsje gevolgd. Ik vond ook dit héél leuk.”

Mieke

Mieke werkt vooral met glas en toont ook een beetje porseleinwerk. Ze was al enkele keren één van de deelnemers van Open Atelier en staat met haar werken op de gezamenlijke tentoonstelling van de academie. Ze vertelt ons hoe het komt dat ze met glaswerk begonnen is:

“Elf jaar geleden was er een tentoonstelling in de academie van Waregem. Ik ging er naar toe omdat mijn dochter daar muziek speelde. Toen ik de glasklas binnenging, was ik onmiddellijk verliefd. Mijn dochter vroeg me of ik dat ook zou kunnen, en het heeft me niet meer losgelaten. Ik ben er tien jaar geleden gestart.”

Mieke gaat nog altijd naar de academie, maar nu in Poperinge waar ze met glas en porselein werkt. “Dat heet nu ‘cross over’. Mijn basis is echter nog het meest mijn glas hoor!”

Mieke werkte na haar opleiding Regentaat Kleding en Technologie in de confectie in Brugge. Ze maakte van een hoofdontwerp iets draagbaars. Ondertussen is Mieke al 25 jaar huismoeder, eerst voor haar gezin en nu wat meer voor de zorg voor de ouders.

Eigenlijk is ze al altijd creatief geweest. “Ik was altijd bezig met knippen en plakken. Toen mijn dochter klein was, was ik zwemmama, leesmama, knutselmama,… Ik was hiervoor drie halve dagen op school. Ik heb ook jaren Grabbelpas gedaan.” Toen haar dochter 12 à 13 jaar was begon Mieke met het glas. “Het vergt veel van mijn tijd.”

In de academie kan Mieke de ovens gebruiken, want thuis heeft ze geen oven voor glaswerk. “De oven is heel belangrijk en bepaalt eigenlijk hoe je werk er zal uitkomen, de juistheid van de graden en de afkoeling zijn van immens groot belang. Glas is niet de gemakkelijkste materie om mee te werken. Je moet er constant kunnen bij zijn.”

Op de tentoonstelling in De Geus toont Mieke breekbare identiteiten. De titel die ze aan haar tentoonstelling gaf is ‘literatuur in glas”.

Ze maakte er een hele voorbereiding van en ze illustreert in een boek dat ze maakte haar werken. “Ik vertrok voor elk werk van een boek dat ik las of de film die ik er van zag. “Je kan van een boek een korte inhoud maken, maar ik probeerde er een beeld van te maken. Dat is mijn project. Ik denk na wat ik met een gelezen boek kan doen, wat ik ervan kan maken en hoe ik het tof kan maken in glas. Het mag uiteraard niet te confronterend zijn zodat het nog ‘geestig’ kan blijven.”

Mieke trekt zich van niemand anders iets aan in haar manier van kunst maken. Ze werkt onder de naam ‘Mi-Aert’ en gebruikt verschillende technieken zoals fusing, schilderen op glas, gezandstraalde letters, Tiffanystijl… Voor één van haar werken vertrok Mieke van haar eerste barbiepop.

Haar vorig thema dat ze uitwerkte was ‘Utopie’. “Het was mijn thema over de emancipatie van de vrouw ten opzichte van mannen met macht en geld. Enkele werken hieruit passen ook in mijn huidige tentoonstelling.”

Thuis maakt Mieke ook decoratieve stukken zoals schalen, glas in loodjes, glas en lood voor aan de muur en glasramen. “Die kan ik echter niet tentoonstellen.”

“Ik kan in mijn tuinhuis werken, maar de keukentafel is eigenlijk ideaal! Mijn man en dochter zijn het al gewoon: er staat daar altijd iets in glas.”