Op woensdag 15 maart werden Caroline Isebaert en Myriam Ampe in de bloemetjes gezet op campus Zuid van het Guldensporencollege in Kortrijk. Caroline had net haar laatste les gegeven op de campus en ook Myriam werkt haar laatste week voor ze met pensioen gaat.
Caroline Isebaert
Caroline Isebaert groeide op in Vichte en woont nu in Kortrijk. Ze heeft twee zonen, een dochter, vier kleinkinderen en twee pluskleinkinderen. Ze is leerkracht Nederlands-Engels-Godsdienst. “Het les geven zat bij mij in de familie”, zegt ze. “Mijn grootmoeder en haar drie dochters – onder wie ook mijn moeder – gaven les. Ook mijn broer werd leraar. Hij gaf echter slechts korte tijd les en koos dan voor het bankwezen.”
Caroline gaf op woensdagmiddag 15 maart haar laatste les godsdienst in campus Zuid van het Guldensporencollege in Kortrijk. Tot dinsdag geeft ze nog les op campus Plein. Dan volgen er nog toezichten en klasseraden en op 1 april gaat ze met pensioen.
Loopbaan
Nadat Caroline afgestudeerd was, bezocht ze 80 scholen persoonlijk. “Het eerste jaar heb ik de ene interim na de andere gedaan, onder meer in verschillende scholen in Waregem.” Het tweede jaar bezocht Caroline weer 60 scholen. “Ik kon in ’t Fort beginnen met 3 uur per week”, vertelt ze. “Ik heb daarnaast veel dingen gedaan, want ik kon niet stilzitten. Ik heb zelfs dat jaar vrijwillig een cursus Engels gegeven aan twee vriendinnen. Dat was zeer tof om te doen.” Caroline kon in ’t Fort opklimmen naar een voltijdse opdracht. “Dan kwam er echter het Sint-Annaplan en de besparingsmaatregel”, zucht Caroline. “Ik had hierdoor geen enkel uur meer. De overste, zuster Francisca, liet me dan verschillende vakken zoals ook de VSO-vakken exploratie geven. Ik ben hiervoor overal te lande cursussen gaan volgen.”
De instorting van ’t Fort liep een diepe indruk na
“In dat jaar was er de instorting van twee klassen van de basisschool ’t Fort. Ik gaf toen Nederlandse expressie in ‘de kuil’, een gebouw van ’t Fort aan de achterkant van de campus. Ik kwam juist toe en zag de stofwolk. Dat is een dag uit mijn carrière die ik nooit zal vergeten! Ik hoor nog altijd het geschreeuw van kinderen. Die dag was er chaos alom. Je kon geen les geven. Ik moest vooral ook mijn eigen leerlingen kalmeren. Die ramp heeft er voor mij echt wel ingeslagen hoor!”
Verhuis en fusies
Binnen het huidige Guldensporencollege maakte Caroline heel wat veranderingen mee. Ze verhuisde van de kuil op Campus Plein naar het hoofdgebouw en dan met de fusie van vier scholen rond het Plein tot ‘De Pleinschool’ naar de Campus Groeninge (het vroegere Sint-Jozefinstituut). Met de fusie van De Pleinschool met het Sint-Amandscollege tot Guldensporencollege verhuisde ze weer naar de Kuil voor de complete renovatie van het hoofdgebouw op Campus Plein. “Dan kon ik les geven in een totaal gerenoveerd prachtig gebouw waar je kan gebruik maken van de nieuwste methodes en middelen. Voor mij was dat zeer aangenaam terugkomen naar de plaats waar ik oud-leerling was. De cirkel is dus rond. Ik sluit mijn loopbaan af op dezelfde plaats waar ik als leerling begon. Het is belangrijk om te kunnen afronden op een mooie manier. Het is een mooi afgesloten geheel.”
CLILL
Op campus Plein gaf Caroline nog Nederlands, Engels en Godsdienst. Ze werd zo’n 9 jaar geleden ook gevraagd om Godsdienst in CLIL, dus in het Frans, te geven.
Caroline moest om CLIL-lessen te geven boven haar 50ste nog een nieuw C1-diploma halen in Gent. “CLIL is een tandje bijsteken. Ik ben zeer blij dat ik dat gedaan heb. Het was een verrijking!”
Op campus Zuid gaf ze zo’n 7 schooljaren ook Godsdienst in CLIL. Daarvoor kwam ze de woensdagvoormiddag naar Campus Zuid.
Ze gaf laatst ook Godsdienst in CLIL en in het Nederlands op campus Plein.
Pensioen
Carolines dagen zullen ook na haar pensioen goed gevuld zijn. “Ik zal 2 dagen per week voor vier kleinkinderen zorgen. Ook mijn mama kan nog wat hulp gebruiken.”
Caroline hoopt ook voor zichzelf nog iets te mogen en te kunnen doen. “Ik zou graag weer het Spaans opnemen en ook vrijwilligerswerk wil ik doen.”
Myriam Ampe 61
Myriam Ampe (61) gaat vrijdag met pensioen als poetsvrouw in het Guldensporencollege Zuid. Ze heeft bijna 43 dienstjaren.
Myriam is afkomstig uit Hulste en woont in Stasegem. Ze is gehuwd met Danny Deruyck en heeft een zoon.
In het begin van haar loopbaan werkte Myriam 18 jaar in de confectie. “Ik veranderde drie keer van werkgever. Het is veel gebeurd toen ik aan het stikken was dat ik eraan dacht dat ik eigenlijk graag in een school zou werken.”
“Op mijn laatste werk werd ik ontslagen wegens economische redenen.”
In die periode bestond Teletekst nog, en daar zag ik een vacature voor een vervanging van een poetsvrouw die met bevallingsverlof ging in het Guldensporencollege in de Ballingenweg in Harelbeke. Ik heb onmiddellijk gebeld, het was op een dinsdag. Ik mocht me de woensdag gaan voorstellen en op donderdag kon ik al beginnen werken. Dat was in het jaar 2000. Ik ben er kunnen blijven. Ik heb mijn werk altijd graag gedaan en me altijd geamuseerd.”
Traantjes
Toen er een poetsvrouw nodig was in het Guldensporencollege campus Zuid in Kortrijk, moest Myriam veranderen. “Ik heb geweend omdat ik in Harelbeke weg moest gaan na 16 jaar. Nochtans was campus Zuid dichter. Ik reed er maar een kleine 10 minuten aan met de fiets.”
Die tranen waren voor niets nodig, want in de 6,5 jaar dat Myriam op Campus Zuid werkte, heeft ze zich nog meer geamuseerd. De school is hier kleiner en de collegialiteit is er nog groter. Ik werkte hier zowel voor het middelbaar als voor de basisschool. Ik heb ook altijd goede directeurs gehad.”
Poetsen is niet altijd evident. “Vooral de toiletten worden niet altijd netjes achtergelaten.” Myriam hield echter altijd alles onder controle.
Pensioen
De eerste planning voor als Myriam met pensioen is, is een reis maken.
“Ook voor mijn man is dat geen probleem, want hij is al 11 jaar – van op zijn 56ste – met pensioen. Als we gezond blijven zullen we jaarlijks wel enkele reisjes maken, eventueel ook eens last-minute.”
Verder puzzelt, wandelt en shopt Myriam graag.
Ook bakken is een grote hobby van Myriam. “Ik bak ook zelf brood en Klaaskoeken.”
Myriam zal ook wat meer tijd kunnen stoppen in de zorg voor de ouders.
“We zullen anders leven, en ook wel eens iets langer slapen. Alles mag en niets moet”, besluit Myriam.
