Op donderdag 12 oktober opent er in het woonzorgcentrum Sint-Camillus in Wevelgem een fototentoonstelling naar aanleiding van 50 jaar Sint-Camillus. 50 jaar geleden werd het beheer overgenomen van enkel de zusters van Liefde van Heule naar ook leken. Dan kwam ook de naam Sint-Camillus.
We deden hierover een babbel met Michel Deleu, die eind deze maand 93 jaar wordt en tot een tweetal jaar geleden al die tijd lid was van de raad van bestuur, en er zelfs 23 jaar voorzitter was. Hij was bij de oprichtingsvergadering van de beheerraad.
Michel is ruim drie jaar zelf bewoner van één van de assistentiewoningen en zijn echtgenote Anna Vanneste (88) woont al negen jaar in het woonzorgcentrum Sint-Camillus.
Oprichting
Tot in het najaar van 1968 was er een ‘moederhuis’ in de gebouwen. “Omdat er niet voldoende baby’s geboren werden, én er een specialist in dienst moest komen, zetten de Zusters van Liefde hun ‘moederhuis’ stil en maakten ze van de gebouwen een ‘rustoord’, zoals dat toen genoemd werd.”
“Het beheer van dat rusthuis was in handen van het klooster in Heule. Men ondervond dat er maar weinig zusters meer bij kwamen en de ouderen overleden. De zusters konden al hun instellingen niet meer alleen beheren en er werd in 1974 overgegaan naar de zoektocht naar leken om mee te beheren,” zegt Michel.
“Op 4 juni 1974 werd hier een vergadering gehouden onder leiding van priester Paul Depuydt, die later kannunik werd. Die priester zat als directeur van Caritas Catholica de vergadering voor.” Caritas Catholica werd in het verslag van die vergadering beschreven als een bisschoppelijke instelling die zich het begeleiden van de gezondheidszorg als doel stelde.
Er werden naast de zusters, vertegenwoordigers van Caritas Catholica en een rusthuisdirecteur nog drie Wevelgemnaars uitgenodigd. Dat waren naast Michel ook nog Stefaan Raes en Zeno Bijttebier.
“Priester Paul Depuydt had er een hele uitleg gegeven dat het niet meer haalbaar was om dat door de zusters alleen te laten beheren, en wij werden als leken gevraagd om mee te beheren. We aanvaardden het alle drie.” Op het einde van de vergadering moest er ook een voorzitter gekozen worden tijdens een geheime zitting. Michel werd verkozen. Hij zou deze functie 23 jaar lang uitoefenen. Stefaan Raes werd de eerste secretaris.
“We namen dus als leken het beheer over samen met enkele Zusters van Liefde van Heule.”
Op de oprichtingsvergadering waren naast de drie Wevelgemnaars ook zuster Johanna (Maria Deprez, die directrice van het ‘rustoord’ was), zuster Jeanne De Vlieghere, priester Paul Depuydt, zuster Laura Raes, André Rooryck (die afgevaardigde was van Caritas België), Zuster Elisabeth Sonneville die algemeen overste van de Zusters van Liefde was, Chris Vanlanduyt (ziekenhuisdirecteur van Maria’s Rustoord in Roeselare) en Zuster Rosa Verfaillie.
“Later werd de beheerraad uitgebreid naarmate er leden uitvielen”, zegt Michel, die nog de enige in leven is van de mensen die op de oprichtingsvergadering waren.
Op 30 november 1977 werd er dan een vzw gesticht.
Directies
De eerste directrice bij die oprichting van het beheer door leken was Zuster Maria Deprez. Haar kloosternaam was ‘Zuster Johanna’.
Dan werd Zuster Lieve Samoy directrice.
Na een korte overgang van drie maanden kwam Lena Muylle, een lekendirecteur.” Sinds 1 mei 2011 is Edwine Laridon de directeur.
Grote evoluties
Het ‘rustoord’ was gevestigd in de oude gebouwen van het ‘moederhuis’. In 1993 werd er een eerste nieuwbouw gezet. “Bij de start van de beheerraad in 1974 hadden we 94 rusthuisbedden, maar met de nieuwbouw kregen we maar een toelating voor 90 bedden.
“Als het nieuwe ‘rusthuis’ in gang was, bouwden we de tien assistentiewoningen – Residentie Waeterhof – die in 1997 in gebruik genomen werden.” Michel woont nu zelf in één van deze assistentiewoningen.
“In 2000 namen we samen met ‘rusthuis’ Sint-Jozef uit Moorsele het oude rustoord Sancta Maria – dat gelegen was naast de Sint-Theresiakerk op de Posthoorn in Wevelgem – over. Zo kregen we de toelating voor 45 bedden erbij, en er waren er 40 bij voor Sint-Jozef. Sancta Maria werd nog 10 jaar daar ter plaatse uitgebaat. Ondertussen bouwden we in Sint-Camillus nog een nieuwe vleugel bij, de vleugel waar onderaan het Grand Café gelegen is.”
Fototentoonstelling
Het woonzorgcentrum bestaat al van na het ophouden van het moederhuis eind 1968 toen men overschakelde naar ‘Rustoord Wevelgem’. Met de oprichting van de beheerraad in 1974 werd het ‘Rustoord Sint-Camillus’. Sinds 1974 bestaat de naam Sint-Camillus en men viert nu die 50ste verjaardag.
Op 10 oktober vindt er een opening van een tentoonstelling over 50 jaar geschiedenis en de omschakeling van ‘moederhuis’ naar ‘rustoord’ in het woonzorgcentrum Sint-Camillus.
Michel neemt je dan mee doorheen de fototentoonstelling. Hij vertelt bij verschillende foto’s over het ‘rusthuis’. Je kan hem horen door een QR-code te scannen.
De fototentoonstelling is de hele maand te bezoeken. Er zijn tal van activiteiten om de 50Ste verjaardag van Sint-Camillus te vieren.